Delirirken - Enstrumantal

Sırrım ayan beyan
Gel de şimdi dayan
Kar ortasındayım tenim alev ateş mümkünse saklan
Düşkün bir adamdan ne bulunmuş ki geriye bir avuç izmarit
Düşünme döndürürler deliye
Var olan seni bu inkarım sürmüyor geriye
İstesem de istemesem de gerçeklik düşüyor elime
Lakin izahı yok, sakin bir izah yok
Bu ömre mizah yok
Silahşor olmuyorsan ceza çok
Keza kimsesizlerin halini kimler anlamaz
Ve anlamanı da beklemem defol her kimsen
Bana vermişler kendi ipimi gel diyorum
Gelmiyorum çekiyorum da olmuyor boynumdan gamlı yolum
Düzelmez sanmıyorum
Mutsuzluk sağlıyorum
Dünyama ağlıyorum
Boşuna bağırıyorum
Biliyorum ziyanı miyadı dolduran benim sonunda dağılıyorum
Senin de ellerinde pişmanlıklar birikmiş ya belli ki
Dönülmez yerdesin
İnsanlıktan çıkmanın bir eşiği yokmuşçasına yaşadık
Tüm sınırlar üzerimize gelirken
Delirirken
Söyle, yalnızlık sayılarla alakalı mı
Kaç ölüm gerekli yalnız sayılmak için
Söyle!
Mantıkla yaşanacaksa kalbe gerek yok artık
Şu kuytu hayal nezaretin tebessümler ufaldı
Kaldırımlar bile benden çekinir çel aklımı
Dünyanın çivisi çıkana kadar söylenecek bu şarkı
Bu şehri kuşattım
Dört taraftan pus aldı
Kalbinden geriye kan aktı
Adımlarından pay aldım
Saldır ve al artık insanlıktan namı yararsız
İmzamı atarım alnına
Sen ben kadar yaşarsın
Ah lanet
Nereye baksam orda Mihriban misali sarı saçların
Çözülmüyor illa ki
Deliye dönen şu gönlümde bütün yollar karanlık
Çıkış yok zamansız
Aramak seni bi' çocuğun hürriyetiyle binlerce arşın
Azalamayan mesafeler nedeni kederde artışın
Bundan bıktım
Yüzüm sana dönük
Tamam da, bütün dünya bana karşı
Hiçkimse bana yanaşmasın
Bu kez taraflarız
Siz hepiniz olun Habil öldüğünden beri yalnızım
Yaşayan cansızım hep kahrolan bi gamzısım
Efkar sızım olmuş şakaklarımda uyanır ansızın
Bi' kez de verin şu ellerime o vicdansızı
Benim de hakkım olmalı ki ben insanlığa aynayım
Gel de gör kendini bak gözlerimin kanından
Bi' kaza gibi geçiyorum senin lanetli yanından
Ki kahrol ezberinde benim için bi' damla şarap yok
Yanağın kenar yolları şehrin yürürüm karambol
Delinin zoruyum içime doğru akar o paranoyalarımın
Gücüyle yürüyorum bu savaş senin senaryon
Canımı almadıkça büyüyecek sızılar
Hislerimde üşüyecek çocuklarım
Hem de hiç doğmadan
Yeller hiç durmadan esti
Benden olmaz daha insan
Ne halin varsa gör dediler sanki tanımadan
Ölüm var
Bil ki, ölüm var
Nereye gidersen git
Hangi şehri seversen sev
Bil ki ölüm var
Bir kızıllık göreceksin gök yüzünde
O benim göğüs kafesimin rengidir
Bir kızıllık göreceksin
Eninde sonunda
Bil ki orada ölüm var...