Ásgarður

(Einherjar streyma frá Iðavelli,
enginn gaf líf sitt við leikinn í dag.
Flétta í dróttkvætt og fornyrðislag,
fimlegar vísur um Gnipahelli.)

(Þurrka af sverðunum bleksvart blóðið,
brynjunum kasta í Drekkingarhyl,
hreinsa og strjúka og hrista svo til.
Hungraðir allir, svo inn þeim bjóðið.)

(Glaumurinn berst yfir gang til okkar,
goðin þar sitja og drekka sinn mjöð.
Yggdrasils skýla þér bolur og blöð,
bardagaherir og stórir flokkar.)

(Þagnaðu, anginn og þægur vertu,
þú ert af ása og konungaætt.
Fátt er þar úti sem fær okkur hrætt,
Freyja þín gætir svo hólpinn ertu.)

(Ef ég þessu ljóði lyki
líklega við heyrðum köll:
Horfir hann frá Breiðabliki,
Baldur, yfir okkur öll.)

Valhallar blæs til vindurinn,
veinandi hvæs og brestir.
Heimdallur læsir hingað inn,
hér sofa æsir mestir.

Hér sofa æsir mestir!

Sofðu nú lengi og sofðu vel,
sængin er dýrasti dúkur,
– geymi þig Óðinn og gleymd sé Hel –
gullsleginn svæfillinn mjúkur.

Fegurðin, gáfur og þokki þinn
þykja mér feykinæg borgun.
Vættirnar geymi þig, vinur minn,
við sjáumst aftur á morgun.