Kalokairi Tou 19

Αν με αφήσεις ελεύθερο μόνο θα μάθεις αν πίσω ξανά θα γυρίσω
Και αν με δέσεις να μείνω στο χρόνο τότε απλά θα με δεις να σαπιζω
Δεν έχω πολλά για να σου δώσω
Μόνο λίγο χρόνο προσοχή και οξυγόνο
Μόνο λίγους στίχους που θα γράφουνε τα δάκρυα όταν με πληγώνουν
Για να μην σε πληγωσω
Έχω γυρίσει τους δρόμους της πόλης
Και ακόμα δεν βρήκα αυτό που περίμενα
Έχω γράψει νύχτες για νύχτες
Και φοβάμαι μην με αφήσουν τα κείμενα
Έχω χάσει πολλών ειδών ελπίδες
Μα ακόμα δεν το έβαλα κάτω
Πιστεύω σε εμένα
Πιστεύω σε εμάς
Για αυτό
Το χέρι μου πιέζω και γράφω
Αν δεν είμαι τέλειος συγχωραμε
Είμαι άνθρωπος ακόμα πάνω από όλα
Για αυτό και συγχωρώ
Όσους και να περάσανε
Και στο φαΐ μου το χέρι μου απλώσανε
Και αν είμαι δύσκολος πολύ δεν φταίω εγώ
Οι συνθήκες με έκαναν αυτό που είμαι
Και αν δεν μπορείς να το κρατήσεις μυστικό
Τότε σε παρακαλώ από κοντά μου Φύγε
Δεν έχω ανάγκη άλλους φίλους που την μια μέρα είναι τα αδέλφια μου
Την άλλη θα με βρίζουν
Δεν με νοιάζει το ποιος φταίει ειλικρινά
Απλά σχέσεις σαν αυτές τωρα απλά με εκνευρίζουν
Είμαι από αυτούς που έχουν όνειρα
Ένα από αυτά μια μέρα να λύσω κάποια μέρα το κάθε ένα μου πρόβλημα
Και όποιος μένει δίπλα μου στα δύσκολα
Μια μέρα να απολαύσουμε μαζί Το χειροκρότημα
Αν δεν με νοιώθεις τότε σε καταλαβαίνω
Μα ζηλεύω οριακά γιατί μου λείπει να μην νιώθω
Καμία φορά λέω πως θα ηταν καλύτερα
Όμως κάθε φορά πριν το πω πάλι ξανά σκαλώνω
Αν δεν με νοιώθεις τότε σε καταλαβαίνω
Μα ζηλεύω οριακά γιατί μου λείπει να μην νιώθω
Καμία φορά λέω
Δεν λέω τίποτα
Απλά κοιτάζω στο κενό και παγώνω
Μα έχω λόγο να παλέψω να κερδίσω τη ρουτίνα που με τρώει
Μέρες όπως ειναι σήμερα
Γιατί έχω υποσχεθεί σε πέντε άτομα
Πως δεν τα παρατάω και θα παμε στα καλύτερα
Άρα αντέχω
Δεν πέφτω
Και αν πέσω θα παλέψω για να σηκωθώ στα πόδια μου αμέσως
Και άμα δεν μπορέσω θα μου δώσουν το χέρι τους
Για αυτό και δεν φοβάμαι όσα εμπόδια και να έρθουν
Έχω περάσει τα 40 κύματα και βγήκα ζωντανός ποιος θα το πιστεύε
Δεν είμαι εγώ αυτά που γράφω
Έτσι λένε
Και γελάω όσο άλλοι με τα ψέματα τους πείθονται
Δεν έχω ανάγκη να με κρίνεται
Και σίγουρα δενε χω την ανάγκη να με κρίνεται
Μπροστά σε αυτόν που έχει γράψει κάτι σαν το χίλια ματιά
Δεν φαντάζεσαι το ποσό γελοίοι δείχνετε
Τον πόνο μου μετέτρεψα σε νότες
Για τις δύσκολες ώρες
Που δεν είχα σ εποιον να στηριχτω
Για να μην νιώσετε ποτέ όπως εγώ
Και να μην νιώσω όπως τότε ούτε εγώ
Για αυτό προσέχω τώρα πια
Πως θα σύνταξω δύο λέξεις που θα λένε σαγαπω
Γιατί σε ηρεμούνε ώρες ώρες
Άλλο τόσο θα σε κάνουν νευρικό
Αν δεν με νιώθεις τότε σε καταλαβαίνω
Μα ζηλεύω οριακά γιατί μου λείπει να μην νιώθω
Καμία φορά λέω πως θα ηταν καλύτερα
Όμως κάθε φορά πριν το πω πάλι ξανά σκαλώνω
Αν δεν με νοιώθεις τότε σε καταλαβαίνω
Μα ζηλεύω οριακά γιατί μου λείπει να μην νιώθω
Καμία φορά λέω
Δεν λέω τίποτα
Απλά κοιτάζω στο κενό και παγωνω
Αν δεν με νοιώθεις τότε σε καταλαβαίνω
Μα ζευγάρι οριακά γιατί μου λείπει να μην νιώθω
Καμία φορά λέω
Δεν λέω τίποτα
Απλά κοιτάζω στο κενό και παγώνω