Talisman (feat. Lies Jo, Koenda & Hi Def)

Ik kwam hier vandaag om mezelf te vinden
Of achter te laten
In de constellatie die mensen vormen met hun verdriet
En de stad die voor ze zichzelf kent weer een ander is
Waar gevels gezichten met beugels
We alles recht willen zetten

Het is moeilijk verlangens te sussen
Wilde bloemen zijn nie gemaakt om te plukken
Je kan ze kweken of klonen ma da ga nie lukken
Flamingos in een kooi in de zoo zijn nooit gelukkig
Iedereen wil vrij zijn zonder bagage
Ma we zitten vast aan onze Levenservaring
Dus leer'k het dragen, verteer'k tegenslagen
Laat het varen en waardeer'k meer de simpele dagen
Tis oke te aanvaarden da je depri zit
Tga mij nie om de verlichting maar om evenwicht
Links of rechts die stap is al lang gezet
Ik leer vertrouwen op de kracht van m'n amulet
Vergeef mezelf dak naif en zo dom was
K'leer navigeren op m'n innerlijke kompas
Dus kom ik op plaatsen te pas en te onpas
De cocon composteert pas als de vlinder ontsnapt

Vroeger stond ik op je schoenen
En wandelde je zo heel de kamer met me rond
Om minder sporen na te laten
En onze energie te sparen
We hadden het over hoe we de dingen zouden bezoeken
Met mijn ogen en jouw voeten

Vurige voenken vluchten van wrijvende vijzen
Vergrijs de feiten en droai ze zot
Alles dat dank lief en da latek los
Nu dwalen der spoken hopeloos roend m'n hoofd
Omdat de zwaartekracht
Vame waangedacht
Ze toet rotatie bracht
K'verdwaaln in de kraan van e traan die de taal niet sprak
K'zag de ziel dat ande basis lag
Van alles wat da schoon en magisch was
K'dragen je lach in m'n hart lik e talisman
K'zien e manisch man dat in de maat nie danst
S'nachts de slaap nie vat en overdag niet ontwaken kan
Dat In de spegel ze vader zag
Mo noois mi met hem praten mag
Vandaar dank naar adem hap
lik of da vandaag m'n allerlaatsten was
De wiend plukt e bloem dat aan de bij ontsnapt

Onze intenties hangen ingekaderd boven bed
In mozaïek met meer spiegels
Dan je zou verwachten
In het huis van iemand die geen vaste vorm wil aannemen

Net als het maanlicht werp ik licht in het duister
Gefluister in de nacht, het zijn de bomen, luister
Met hun wortels diep in de grond gekluisterd
Hun bladeren zijn de aderen waardoor wij ademen
En toch blijft de wereld vervuild en huilt ze
De mens is als een kanker, verankerd
Een prachtige planeet blijft geruïneerd achter
Het is achterlijk, dat wij zijn de verstandigen
Want we zijn meer dier dan alle anderen
Homo Sapien en toch blijven we aapmens
Of moet ik zeggen mensaap ik ben recht voor de raap
Kijk me aan en zeg dat ik fout ben
Beloof me dat alles zal beteren als ik oud ben
Global Warming zorgt ervoor dat ik koud heb
Ironie? Doe anders nog meer Amazone woud weg

Onder invloed van temperatuur en druk
Vraag ik me af hoe dicht onze deeltjes op elkaar zitten
Wat onze aggregatietoestand is

Tijdreizende krijtschrijver
M'n natte dwijl zeil heisen
Bijl slijpen bijna kapseizend
Bekijk de cijfers k'verwijt m'n eigen
Vergif consumeren beest dak beter weten
Vanut me zetel de verdeling stimuleren
K'maken excuses om mezelven te vergeven
Zwevend in de regen ken gin recht van preken
K'wiln de noordzee in twee kun delen
Vojen e parel ut e schélp te geven
K'vergeten van de wereld te verbeteren
Omda'k tevele proberen
Vo m'n ego ze verlangens te realiseren
Uit me fouten kuk leren
Toch lopek vele keren tegen dezelfde steen
Kerkezel, je kutter op bouwen en schilderen
Toe dat de herfstkleuren van de bomen schilferen
Volgende lente kun de velden were verwilderen
Nu kraken de rimpels dan afteln na de winter

Vloeibaar passen we in kannen en kruiken
Maar gas kruipt waar het gaan kan dus groeit er eelt onder mijn nagels
Door ter controle aan de knoppen van het vuur te draaien