Sonsuzluk

Saçların gibi geçti tren
Gözlerimden tenine durdu
Sonbahar şehir kaosu
Ben yedim vagonda vurgun
Omzundan güneşler doğdu
Kirpiklerinden örüldü ışın
O anda avuç içim ılıman iklim
Göğsümde gök kuşağı bakışın
Meydan okur gözlerin
Ta kalbimin içine akışı
İnfilak eder ihtilal
Dudağına nehir gibi yakışır
Sokak sana bakar
Sesin zifirin içindeki bi ışık
Sussan ben noksan kalırdım
Merhabamın içine karışıp
Şimdi ey kanatsızlık
Öksüzlüğü as portmantoya
Tek bir gülümsemen eşittir
Yüksek dozda kantoya
Artık onulmaz onsuzluk
Sol kaburgamda sonsuzluk
Bin serçe kuşu avcundan su içmiş gibi
Yok mutsuzluk
Juanito'dan çalar arkada şimdi
Gözleri aşka gülen
Şekerlenir çocuk cepleri
Elimi tutunca içimi bilen
Kış diye bi şey yoktur
Olsa olsa bana uzaklığın
Haziran senle çiçeklendi
İyi ki varsın benim canım

Ben seni gördüğümden beri
Tutkunum kendimi bilemedim
Ben seni duyduğumdan beri
Uçmuşum yerlere inemedim
Ben seni gördüğümden beri
Tutkunum kendimi bilemedim
Ben seni duyduğumdan beri
Uçmuşum yerlere inemedim

Her şeyden güzeldir
Sırça kadeh bakışın aklımda
Ben sıvılaşırım sen lütfen sakla beni
Göz yaşı kuytunda
Parmak uçlarında orkideler
Ceketimde kokun var
Kainat eğmiş de koymuş başını sanki
Sol omzumda saçlar
Sana orta dünyadan beri hasret
Sanki her bir hücrem
Her bir doku
Üst üste kitap olur elin elimde
İmtina ile oku
Oku oku oku oku oku oku oku oku

Ben seni gördüğümden beri
Tutkunum kendimi bilemedim
Ben seni duyduğumdan beri
Uçmuşum yerlere inemedim
Ben seni gördüğümden beri
Tutkunum kendimi bilemedim
Ben seni duyduğumdan beri
Uçmuşum yerlere inemedim



Credits
Writer(s): Mustafa Yıldırım
Lyrics powered by www.musixmatch.com

Link