Keder
Biraz insiyatif, biraz insaf, söz meclisten içeri mızrak
İçine atma duyguların infilak ediyor, yara verebilir hızla
İnsanı ıslah eder hüsam veya bıçak gibi keskin mısra
Bana korkularım tırsak, asla timsahlara vermem fırsat
Araba, para, güzel kızlar, beklentiniz hayli ironik
Tanıyamadığı hayata kısrak çocuklar, ölüm onlara pek sembolik
Mezar ısrar ediyorken sızlar içim, bedenim vermez seratonin
Dünya seremoni, yaşam alegori, bu da tek kişilik senfoni
Beyin ölümün gerçekleşmeden tavsiyem mutlaka oku
Sana emir erliği yakışmıyor, sürüden ayrıl ve kurtla kanka ol
Girdiğin kaosik değil, hiç korkma gelecekten, ileri git dokun
Bire bin veriyor popüler bokun, içindesin gör atlat şoku
Ertelemek bi' nevi dertleri perdelemek, zor olan tekrâr denemek
Büyük ölçüde kelebeksin, kısa ömrünü hapsetmiş
Yıkılmak alışılmış gelenek, ruhunu veren her şeye der "Evet"
Sat kendini sat, bu para demek, as geçmişi, tak maskeni geç
Sana keder mi kalan?
Gün akşama dönerken, hayatına söverken, giderken
Sonuna kadar mı yalan?
Ateşin sönerken, dostların terk ederken kal yekten
Sana keder mi kalan?
Gün akşama dönerken, hayatına söverken, giderken
Sonuna kadar mı yalan?
Ateşin sönerken, dostların terk ederken kal yekten
Yalnızken mutlu, kalabalıkta kim müsterih? (Ha?)
Mevsimim bulutlu, ruh kılavuzu gece üstelik (Ha?)
Çarpışma kırar burnunu sert, gerçeklik düzlemi
Sonuna bakma yürü, buraları bulabileceğin en düz zemin
Bir münzevi terk edilmiş şehir aklın, kaybolmada koca kalbim nehir
Yaşamayı bocalayarak öğrendim ama kendi kendimin aleyhindeyim
Geçmişi fısıldıyor kulaklarıma bu eski teyp
Ne fark eder meczup veya bu dünyadan giderken olsan külhanbeyi? (Ha?)
Kır kalbimi parçaları sakla, yalnızlığı onlarla hesapla
Gerçeğe sırtını döndün, kaybolan her maddeye verdin mana
Sadeleştikçe anlam kazanırsın ve uzaklaşır belalar
Değişmedikçe doğrular yanlış olur, üzerine yıkılır dağlar
Ateşti köz oldu hırsın, yanardağların kül olma vakti
Buz gibiydin ama suya döndün, uyumladın her şeyi, iyi dönüştün aksi
Kalmışken eksik, geleceğin ise muamma hiç olmadan eskiz
Sen olur musun hiç? Yanlışları düzeltmedikçe doğruları bilemezsin
Sana keder mi kalan?
Gün akşama dönerken, hayatına söverken, giderken
Sonuna kadar mı yalan?
Ateşin sönerken, dostların terk ederken kal yekten
Sana keder mi kalan?
Gün akşama dönerken, hayatına söverken, giderken
Sonuna kadar mı yalan?
Ateşin sönerken, dostların terk ederken kal yekten
İçine atma duyguların infilak ediyor, yara verebilir hızla
İnsanı ıslah eder hüsam veya bıçak gibi keskin mısra
Bana korkularım tırsak, asla timsahlara vermem fırsat
Araba, para, güzel kızlar, beklentiniz hayli ironik
Tanıyamadığı hayata kısrak çocuklar, ölüm onlara pek sembolik
Mezar ısrar ediyorken sızlar içim, bedenim vermez seratonin
Dünya seremoni, yaşam alegori, bu da tek kişilik senfoni
Beyin ölümün gerçekleşmeden tavsiyem mutlaka oku
Sana emir erliği yakışmıyor, sürüden ayrıl ve kurtla kanka ol
Girdiğin kaosik değil, hiç korkma gelecekten, ileri git dokun
Bire bin veriyor popüler bokun, içindesin gör atlat şoku
Ertelemek bi' nevi dertleri perdelemek, zor olan tekrâr denemek
Büyük ölçüde kelebeksin, kısa ömrünü hapsetmiş
Yıkılmak alışılmış gelenek, ruhunu veren her şeye der "Evet"
Sat kendini sat, bu para demek, as geçmişi, tak maskeni geç
Sana keder mi kalan?
Gün akşama dönerken, hayatına söverken, giderken
Sonuna kadar mı yalan?
Ateşin sönerken, dostların terk ederken kal yekten
Sana keder mi kalan?
Gün akşama dönerken, hayatına söverken, giderken
Sonuna kadar mı yalan?
Ateşin sönerken, dostların terk ederken kal yekten
Yalnızken mutlu, kalabalıkta kim müsterih? (Ha?)
Mevsimim bulutlu, ruh kılavuzu gece üstelik (Ha?)
Çarpışma kırar burnunu sert, gerçeklik düzlemi
Sonuna bakma yürü, buraları bulabileceğin en düz zemin
Bir münzevi terk edilmiş şehir aklın, kaybolmada koca kalbim nehir
Yaşamayı bocalayarak öğrendim ama kendi kendimin aleyhindeyim
Geçmişi fısıldıyor kulaklarıma bu eski teyp
Ne fark eder meczup veya bu dünyadan giderken olsan külhanbeyi? (Ha?)
Kır kalbimi parçaları sakla, yalnızlığı onlarla hesapla
Gerçeğe sırtını döndün, kaybolan her maddeye verdin mana
Sadeleştikçe anlam kazanırsın ve uzaklaşır belalar
Değişmedikçe doğrular yanlış olur, üzerine yıkılır dağlar
Ateşti köz oldu hırsın, yanardağların kül olma vakti
Buz gibiydin ama suya döndün, uyumladın her şeyi, iyi dönüştün aksi
Kalmışken eksik, geleceğin ise muamma hiç olmadan eskiz
Sen olur musun hiç? Yanlışları düzeltmedikçe doğruları bilemezsin
Sana keder mi kalan?
Gün akşama dönerken, hayatına söverken, giderken
Sonuna kadar mı yalan?
Ateşin sönerken, dostların terk ederken kal yekten
Sana keder mi kalan?
Gün akşama dönerken, hayatına söverken, giderken
Sonuna kadar mı yalan?
Ateşin sönerken, dostların terk ederken kal yekten
Credits
Writer(s): Hamza Gul
Lyrics powered by www.musixmatch.com
Link
Other Album Tracks
© 2024 All rights reserved. Rockol.com S.r.l. Website image policy
Rockol
- Rockol only uses images and photos made available for promotional purposes (“for press use”) by record companies, artist managements and p.r. agencies.
- Said images are used to exert a right to report and a finality of the criticism, in a degraded mode compliant to copyright laws, and exclusively inclosed in our own informative content.
- Only non-exclusive images addressed to newspaper use and, in general, copyright-free are accepted.
- Live photos are published when licensed by photographers whose copyright is quoted.
- Rockol is available to pay the right holder a fair fee should a published image’s author be unknown at the time of publishing.
Feedback
Please immediately report the presence of images possibly not compliant with the above cases so as to quickly verify an improper use: where confirmed, we would immediately proceed to their removal.