Cem Adrian & Sena Sener - Yine mi Yol

Kurumuş çiçekleri sulayan biri var hâlâ, hâlâ
Yıkanmış sokaklarda ayak izleri arıyor hâlâ, hâlâ
Yanmış fotoğraflar çerçevelerde hâlâ, hâlâ
Siyah kâğıtlara siyah mektuplar yazıyor hâlâ, hâlâ

İnandım desem, yanıldım desem
Düştüm desem, kalktım desem
Kırıldım desem, tuz buz desem
Kalbim desem, kalbim

Yine mi yol?
Yine mi son? (Kırık dökük, delik deşik o yorgun kalbime)
Yine mi yol?
Yine mi son? (Yitik, bitik, sökük, dikik, yaralı kalbim)

Herkes nasıl yalnız?
Kırgın ve inançsız
Karşımda karanlık
Hep yine mi yol, yine mi yol?

Bir filmin sonunda
Yanlış bir oyunda
Çıkmaz bir sokakta
Hep yine mi yol, yine mi yol?

Sesimi kimse duymuyor
Hiç kimse kurtaramıyor
Uçurumun dibinde
Yine mi yol, yine mi yol?

Kayboldum, kimse bilmiyor
Uzanıp yetişemiyor
Düştüğüm çukurda
Yine mi yol, yine mi yol?

Yine mi yol?
Yine mi kırık dökük, delik deşik o yorgun (yine mi son?)
Kalbime (yine mi yol?)
Yine mi yitik, bitik (yine mi son?)
Sökük, dikik, yaralı kalbime (yine mi yol?)
Yine mi kırık dökük, delik deşik o yorgun (yine mi son?)
Kalbime (yine mi yol?)
Yine mi yitik, bitik (yine mi son?)
Sökük, dikik, yaralı kalbim