Kırıklar

Yeniden, yeniden... İçime döndüm ben
Yeniden, yeniden... Kendime kaldım ben
Yeniden, yeniden... İçime döndüm ben
Yeniden, yeniden...

Bilemedim, ardımdakine uzandım
Oysa yanımdan geçmişti yıllar
Bi barakada kalmış, yanıma uzanmıştı ruhunu kirletmiş kadınlar

İyi biliyorlar, beni tanıyorlar,
Her şeyi görüyorlar
Kurtuluşa yollar
Olsa da tuzaklar teker teker atla

Vapurlar göreceksin
Kaçırma işte tam orada ineceksin
Kaldırımlarında yürünmez oldu şehrin
Ölmek için dua edeceksin

Yeniden, yeniden... İçime döndüm ben
Yeniden, yeniden... Kendime kaldım ben
Yeniden, yeniden... İçime döndüm ben
Yeniden, yeniden...

Karar ver oldu sabah
Gözüm açık gideceğim dünyandan
Ezilen parmaklarımla kırıklar, kırıklar...

Bozduk dengeyi yine
Doyduk tüm sahtelerle
Şehrin kaldırımları yürünmez halde

Şimdi dön evine, dön evine, kendinle bi başına kalıp öğren
Gör beni de biraz geride, istasyonun kapısındadır gölgem
Hiç şakası yok ömürden akarken zaman
Giderler peşinden yeniden...

Yeniden, yeniden... İçime döndüm ben
Yeniden, yeniden... Kendime kaldım ben
Yeniden, yeniden... İçime döndüm ben
Yeniden, yeniden...



Credits
Writer(s): Fatih Aslancan
Lyrics powered by www.musixmatch.com

Link