Birazdan Kudurur Deniz

Birazdan kudurur deniz
Birazdan dalgaların üstünden üst üste fışkıran rüzgârlar
Bir intikam gibi saldırınca üstüne
Yüzüne şarkılar çarpar
Yüzüne şiirler çarpar, ağlarsın
Sen, artık buralarda duramazsın
O büyük sessizliğin bağrın olur
Kimsenin bilmediği bir ağrın olur
Gider, kendine gömülürsün
Yoksa bu şehir, bu sokaklar
Seni alır, kullanır
Seni alır, kullanır
Santim santim çürürsün

Hani, el değmemiş bir yanın vardır
Aynalara göstermediğin bir yüzün
Hep kendine sakladığın bir hüzün
Haydi, durma
Üzülsen de sen üzülürsün
Kim fark eder ki boşluğunu?
Ardın sıra kim ağlar?
Bir intikam gibi çıldırmış bu sevdalar
Bir intikam gibi çıldırmış bu sevdalar

Bazen, bazen bir uçurum kalır
Bazen de martıların ardından
Velvele koparan bir leş kalır
Bir intihar gibi puşt olunca sevdalar
Sırtını duvara yaslar
Sırtını ağaca yaslar, susarsın
Sen artık hiçbir sözü kaldıramazsın

Şimdi, yeni bir sevda mı olur?
Kimsenin kapını çalmadığı bir inziva mı?
Tutar, sıfırdan başlarsın
Yoksa bu ilşkiler, bu zaaflar
Seni yiyip bitirir
Seni yiyip bitirir
Dirhem dirhem azalırsın

Belki, belki hiç söylenmemiş bir şarkın vardır
Henüz koyuvermediğin bir kahkahan
Fırsatın olacak mı bir daha?
Ne bekliyorsun?
Yanılsan da sen yanılırsın
Kim hatırlar güzellikleirni?
Senin için kim yanar?
Bir intihar gibi puşt olmuş bu sevdalar
Bir intihar gibi puşt olmuş bu sevdalar
Puşt olmuş bu sevdalar