Parapatas

Περάσαμε πολλά εμπόδια, ήταν ώρα να μάθω
Τα αδέρφια μου κοιμούνται ήσυχα όταν ξέρουν πως γράφω
Άλλοι το βλέπουν απλό
Εγώ το βλέπω σαν άθλο
Και όσους έχω στον ουρανό, είπα θα τελειώσω και θα 'ρθω

Μια φωνή που δεν με αφήνει να ηρεμήσω και πάλι
Σε μια στιγμή όλα τα παίζω και ας τα χάσω, χαλάλι
Είναι γραμμένο για τις νύχτες που γυρνάγαμε χάλι
Γραμμένο για αυτή που δεν είναι σαν καμιά άλλη

Παραπατάς πάλι, παραπατάς, βλέπεις θολά τα μάτια που ζητάς
Πάλι χαμένος στον κόσμο γυρνάς
Πιτσιρικάς ήσουν, πιτσιρικάς
Παραπατάς πάλι, παραπατάς, βλέπεις θολά τα μάτια που ζητάς
Πάλι χαμένος στον κόσμο γυρνάς
Πιτσιρικάς ήσουν, πιτσιρικάς (Ναι)

Άδεια μπουκάλια, άλλη μια γαμημένη μέρα χάλια
Ανοίγει το περίπτερο, σε λίγο φέρε και άλλα
Τι κάνουνε τα ρεμάλια, πάλι το λένε κατάντια
Κατάγομαι από δρόμους που αφήνουνε σημάδια

Το φως του ήλιου όταν το βλέπω ανακατεύομαι
Τα μάτια σου με κάνουνε να σε εμπιστεύομαι
Πώς συνηθίσαμε πάντα να περιμένουμε
Και να λέμε πως τα καλύτερα έρχονται

Ξέρω το έργο, ώρες ώρες χάνομαι
Και καταλήγω μόνος μου κάπου στο κέντρο
Πάλι πέφτω και όταν πέφτω ξέρω πως θα σηκωθώ
(πάντα αυτό)
Ο εαυτός μου είναι το μόνο που πιστεύω

Αισθανόμαστε κενοί όταν θα δω την αυγή
Σε νύχτες που ο ύπνος μου δεν βρήκε διαδρομή
Ένα χάος πνιγμένο, δεν πάμε, μας οδηγεί
Και άντε να δούμε πού θα βγει

Παραπατάς πάλι, παραπατάς, βλέπεις θολά τα μάτια που ζητάς
Πάλι χαμένος στον κόσμο γυρνάς
Πιτσιρικάς ήσουν, πιτσιρικάς
Παραπατάς πάλι, παραπατάς, βλέπεις θολά τα μάτια που ζητάς
Πάλι χαμένος στον κόσμο γυρνάς
Πιτσιρικάς ήσουν, πιτσιρικάς

Για όσο χρόνο μένει, θα το ζήσω και θα φύγω
Θα αφήσω κάτι πίσω που δεν θα κρατήσει λίγο
Περπατάμε όλοι μαζί μέχρι να δούμε ήλιο
Χέρι χέρι το πάμε και γύρω γύρω

Παλεύω για να αφήσω
Παλεύω να μην λυγίσω
Παλεύω στη γαμημένη σας ζωή κι εγώ να ζήσω
Θα σε κοιτάω σαν παιδί να μην κάνεις βήματα πίσω
Ούτε να αναρωτιέσαι αν θα σ' αγαπήσω

Τα μάτια μου μιλάνε
Η ελπίδα θα πεθάνει τελευταία
Και πριν από αυτήν αυτοί που δεν μας πάνε
Ταξιδεύω και ονειρεύομαι εκεί που δεν πατάνε
Και βλέπω όλους τους πλανήτες να γυρνάνε

Πέρασαν μέρες σκοτεινές, μα τώρα να 'μαι
Η χαρά έρχεται, δεν την κυνηγάμε
Μέσα σε άχρωμους τοίχους το μαύρο σπάμε
Πιτσιρικάς που έγραψε, τώρα πετάμε

Παραπατάς πάλι, παραπατάς, βλέπεις θολά τα μάτια που ζητάς
Πάλι χαμένος στον κόσμο γυρνάς
Πιτσιρικάς ήσουν, πιτσιρικάς
Παραπατάς πάλι, παραπατάς, βλέπεις θολά τα μάτια που ζητάς
Πάλι χαμένος στον κόσμο γυρνάς
Πιτσιρικάς ήσουν, πιτσιρικάς

Ο κόσμος μου είναι εδώ
Ο δίσκος μου είμαι εγώ
Δεν ξέρω αν θα διάλεγα ουρανό ή ωκεανό
Μια λίμνη με ησυχία ή ένα πράσινο βουνό
Δεν αντέχω τη μιζέρια τους άλλο ούτε ένα λεπτό
Ερωτεύτηκα τον κόσμο σαν να μην υπάρχει αύριο
Σε ένα όμορφο ταξίδι που κατέληξε ναυάγιο
Τον φίλο μου από το πάρκο έχω φυλαχτό σαν άγιο
Εγώ για αυτόν, αυτός για μένα