Intro

Αυτή ήτανε μόναχα η αρχή
Αρχή που έχει γίνει
Αρχή που θα επαναληφθεί

Ανεβάλλα το εννιαμηνο για να πάω σχολή
Αλλά δεν πάω
Και ραπαρω μέχρι το πρωί μέχρι να ακουστεί

Μέχρι το άκουσμα να αγγίξει μια ψυχή
Μα δεν γαμιεται
Αγγίζει την δικιά μου δεν με νοιάζει άμα πουλιέται
Αυτά που πέρασα ήταν απέραντα
Ήταν τέρατα μεγάλα κέρατα κοιμωμουν πέντε

Το παραμύθι δεν είχε πριγκίπισσα
Σ' αδίκησα όταν μαζί σου μια φορά ξενύχτησα
Κράτησα την σιωπή μου βρήκα διαφυγή μου
Ήμουνα ο Δράκος και ήσουν η ευχή μου ήταν τιμή μου

Μια προσωρινή ηρεμία σε ιστορία
Μια τυχαία συγκυρία στα θρανία
Τα αστέρια δίνουνε δική τους συναυλία
Και το θήραμα ερωτεύεται την λεία τελεία

Τέρατα που δεν Μ'αφηνουνε να κοιμηθώ
Αλλά εγώ τα κυνηγώ είναι για λυπιση
Ψέματα με βγάζουμε απ'το Ρυθμό αυτό
Το κάνω λίγο πιο ελεύθερο και ψάχνουν εκδίκηση

Θέματα που θα προσαρμοστώ αν με πετάξουν στο κενό
Φτερά θα βγάλω με μια κίνηση
Και θα πετάξω μακριά πάλι ψηλά στη μοναξιά
Να μην λυγίσω απ' την γαμημενη πίεση

Μιλάω απλές λέξεις και παραμένει ανίδεη
Όταν ο κόσμος καίγεται να μηνεις ήρεμη
Όταν ο κόσμος καίγεται ζέστανε ένα κακάο
Και αν σου πούνε σε μισώ πείτε τους σαγαπαω

Κρίνουν και κατηγορούν γιατί βαριουνται να σκεφθούν
Αφού οι παράγοντες το κάναν να ναι δύσκολο
Πίνουν και κατά καιρούς ξεχνάνε και παραμελούν
Το παρελθόν που για αυτούς μπορεί να ναι περιφανο

Κάθε μέρα όλο και πιο πολύ είμαστε θύματα
Μας βάζουνε στο στόμα τα συνθήματα
Η ενσυναίσθηση έχει πια κέρδος και τα χρήματα
Και αυτοί νομίζουν πως θα δουν αληθινά αισθήματα

Ψάχνω ακόμα την κανονικότητα
Καταστροφή κρυμμένη σε μια θεότητα
Με πιο δικαίωμα μιλούσες για ποιότητα
Στο βιβλίο αυτό πνίγηκες στην πρώτη ενότητα

Τέρατα που δεν Μ'αφηνουνε να κοιμηθώ
Αλλά εγώ τα κυνηγώ είναι για λυπιση
Ψέματα με βγάζουμε απ'το Ρυθμό αυτό
Το κάνω λίγο πιο ελεύθερο και ψάχνουν εκδίκηση

Θέματα που θα προσαρμοστώ αν με πετάξουν στο κενό
Φτερά θα βγάλω με μια κίνηση
Και θα πετάξω μακριά πάλι ψηλά στη μοναξιά
Να μην λυγίσω απ' την γαμημενη πίεση