Giati To Metanionis

Αλλαξαν τα πραγματα πια.
Ολα ειναι αλλιως.
Επαψα να σε θυμαμαι.
Περασε καιρος.
Διαλεξες τον δρομο σου.
Εμαθα πια μονος μου
και εχω συνηθισει λιγο
και στην μοναξια.
Καθε μερα που ερχεται η στιγμη.
Παει η σκεψη μου εκει.
Και η στιγμη αυτη θα διαγραφει.
Οταν παψει η ζωη.
Η ζωη που χτισαμε μαζι.
Και ας μην με εκτιμησες εσυ πολυ.

Γιατι το μετανιωνεις τωρα πες;
Που ηξερες πως ανοιγες πληγες.
Καθε φορα που ελεγες δεν θες
εσυ και ας με πληγωνες.
Δεν σε ενοιαζε τι περναγα.
Και ας με εβλεπες
στις στεναχωριες μου δεν ησουνα εκει.
Που ποναγε η καρδια μου.
Δεν την λυποσουνα.
Πως θελεις να το κανει αυτη;

Τωρα περασε πολυς καιρος.
Αλλαξα πια δυστυχως.
Ολα ειναι διαφορετικα.
Και ζωης μαθηματα.
Δεν πειραζει. ξεχασε τα πια
και κοιτα να θυμασαι τα καλα.

Γιατι το μετανιωνεις τωρα πες;
Που ηξερες πως ανοιγες πληγες.
Καθε φορα που ελεγες δεν θες
εσυ και ας με πληγωνες.
Δεν σε ενοιαζε τι περναγα.
Και ας με εβλεπες
στις στεναχωριες μου δεν ησουνα εκει.
Που ποναγε η καρδια μου.
Δεν την λυποσουνα.
Πως θελεις να το κανει αυτη;