Voutyro Kakao

Θυμάμαι όσα είχες πει
Δεν ξέχασα ούτε στιγμή
Ούτε το πως για εσένα ζούσα
Κι ας βυθιζόταν το κορμί

Έλεγες ότι δεν μπορεί
Να μας σκοτώσει ένα φιλί
Κι εγώ σαν άγαλμα κοιτούσα
Που σ' άλλον τό 'δωσες εσύ

Κι έτσι στην πρώτη την στροφή
Έκανες μια καινούρια αρχή
Σαν ποτέ να μην υπήρξα
Στην δική σου διαδρομή

Είχα παγώσει στην σκηνή
Που είπες: "έφταιγες κι εσύ"
Μα εγώ όσα είπα τα εννοούσα
Κι ας μην χωρούσαν σε χαρτί

Αν ήταν όλα για καλό
Ακόμη μόνος μου ρωτώ
Μα όσες έχω απαντήσεις
Παίζουν συνέχεια κρυφτό

Αν τους μιλάς σαν στο κενό
Αν τ' όνομά τους είμαι εγώ
Είναι που δεν μπορείς να αφήσεις
Τα δάκρυά μου στον καιρό

Δεν θέλω να σε ξαναδώ
Όμως ακόμα προσπαθώ
Τυχαία να με συναντήσεις
Λίγο κοντά σου να αισθανθώ

Και νά 'μαι πάλι τώρα εδώ
Μέσα απ' το τζάμι να κοιτώ
Όσα θα θες να τραγουδήσεις
Σε δίσκους νέους να περνώ

Κι αν τώρα πια δεν σε κρατάω
Ώρες αμήχανα γελάω
Που τόσα χρόνια περασμένα
Με τις ανάσες σου μιλάω

Το ίδιο βούτυρο κακάο
Στα χείλη πάντα θα φοράω
Για να νομίζω πως εσένα
Ίσως για πάντα θα φιλάω