Yaşamak Benim İçimde Var
Bu boktan, çekiç örse vurmaktan vazgeçtiği zaman kurtulacağım
Baştan alalım hadi. Kaç oktav vuracak ki kalbin tav olacak buna?
Sok kafana buna layığım
Çok sene geçti hala dağınığım
Zannettiğin gibi konu değil müzik, hayatımı nasıl yaşayacağım
Yaptığım her şey kendime bir uçurum bulmam içindi, kimsenin bilmediği
Hiç ölümü tanımamış insanlar varken benim anlatmam
Benim öğretmem gerekirdi, diye düşünürdüm
Çözmezler etrafıma üşüşür, hep bir ağızdan suratıma gülüşürdü
Ve ben o uçuruma tutamaz düşürürdüm sesimi
Nefesin kesilir, hey!
Abes herifin tekiyim epeydir
Küçük matematik insanı olmaktan böylesi delilik yeğdir
Üzerime istediğin gömleği giydir
Benim gözümde mavidir hepsinin rengi
Hadi beni durdurmayı deneyin
Hedefime çekilirim peyderpey
Söyle aşşağılık seni buraya kadar okay mi?
A pardon unutmuşum beynine damsız girilemiyor değil mi?
O halde şöyle deneyelim
Cimbom mu, fener mi
Sever mi, sevmez mi;
Bunlardan anlarsın değil mi?
Gelecek günler için
Olsa da hepsi haşin
Bir serçe kadar ürksem
Püskürse de ateşim yahut bir kızgın dağınki kadar
Tadılacak son mevsim
Gidilecek son şehir
Yazılacak bir şiir muhakkak bulunur
Çünkü yaşamak benim içimde var!
Benim içimde var yaşamak
Bunu anlamamak için pek çok şiarımı harcamış da olsam şimdiye dek
Bir intiharla ölmeyecek kadar bahtiyarım bu gün
Ne bizarım ne inkar
Ne teneşir ne taht ne boynu zincir beni paklar artık
Her adım ılgım idi attığım
Soyadım gibi saklıydım
Yarınım dolanırdı ayaklarıma
Dağılıp dururdum kitaplarıma
Elime bir kağıt bir de kalem alıp
Hırsıma kanıp hayata zıt tutardım zabıt
Dört yılım, içim dışım, yazım kışım zehir zıkkım; yazık!
Ve nemelazım bre yemişim aşkını
Koparmadığım için hiç içi boş lakırdı
Baktığım her kadın sıkılgandı sıradanlığını taştığı
Şimdi sormam lazım, onuncu köyü mesken bilen bir emsal var mı
Hem kısa çöpü uzuna eşitleyen? Tez hemhal olalım, gel
Gel ki bende sır, bende sitem, ben katre minnet bırakmayasın
Çözülmeden yumruğum, bakmadan şaşkın, bir ömrü aşkın
Haklı kavgalara barışkın olsak dahi hayli yaşlı
Yapışık kalplerle aynı şarkıyı şakıyıp beraber bağıralım. Haydi!
Gelecek günler için
Olsa da hepsi haşin
Bir serçe kadar ürksem
Püskürse de ateşim yahut bir kızgın dağınki kadar
Tadılacak son mevsim
Gidilecek son şehir
Yazılacak bir şiir muhakkak bulunur
Çünkü yaşamak benim içimde var!
Bölükpörçük uykumun yanına ilişen düşkünü olduğum öykü
Gelecek günler için ki minik bir kuşun ötüşü
Yahut bir dağın püskürüşü olacaksa da
Gayet de hazırım gördüm
Ve dönüp dedim ki kendime dimdik
Mucize senin imkansıza ne dediğinle ve
Neyi gerçekten istediğinle ilgilidir
Ve korkma, sev, zincirini çocuk
Unut memnun olmayı, boşalsın kalabalık gördüğün şehir
İnanman yeterli muhakkak bulunur bil her zaman yazılacak bir şiir
Hatırla toprağı iyi, üzerinde çıplak ayak yürüyüp hissetmeyi
Mırıldanan rüzgarı dinlemeyi
Kendini farklı dünyalarda hayal etmeyi
Tadılacak son mevsim ona doğru gittiğini bilsin
Şimdi dilediğin bahçeyi
Hak etmeye başlayabilirsin deyip
Kırdım iki günümün tuttuğu lades kemiğini
Ayakkaplarıma kimliğimi astar ettim
Havluyu omzuma eldivenleri çıkarıp ringe attım
Ve işte hazırım artık
Göze alıyorum her şeyi
Dünya benim evim
Hazırım göğe yükselebilirim
Çünkü bilmekteyim ki
Gelecek günler için
Olsa da hepsi haşin
Bir serçe kadar ürksem
Püskürse de ateşim yahut bir kızgın dağınki kadar
Tadılacak son mevsim
Gidilecek son şehir
Yazılacak bir şiir muhakkak bulunur
Çünkü yaşamak benim içimde var!
Baştan alalım hadi. Kaç oktav vuracak ki kalbin tav olacak buna?
Sok kafana buna layığım
Çok sene geçti hala dağınığım
Zannettiğin gibi konu değil müzik, hayatımı nasıl yaşayacağım
Yaptığım her şey kendime bir uçurum bulmam içindi, kimsenin bilmediği
Hiç ölümü tanımamış insanlar varken benim anlatmam
Benim öğretmem gerekirdi, diye düşünürdüm
Çözmezler etrafıma üşüşür, hep bir ağızdan suratıma gülüşürdü
Ve ben o uçuruma tutamaz düşürürdüm sesimi
Nefesin kesilir, hey!
Abes herifin tekiyim epeydir
Küçük matematik insanı olmaktan böylesi delilik yeğdir
Üzerime istediğin gömleği giydir
Benim gözümde mavidir hepsinin rengi
Hadi beni durdurmayı deneyin
Hedefime çekilirim peyderpey
Söyle aşşağılık seni buraya kadar okay mi?
A pardon unutmuşum beynine damsız girilemiyor değil mi?
O halde şöyle deneyelim
Cimbom mu, fener mi
Sever mi, sevmez mi;
Bunlardan anlarsın değil mi?
Gelecek günler için
Olsa da hepsi haşin
Bir serçe kadar ürksem
Püskürse de ateşim yahut bir kızgın dağınki kadar
Tadılacak son mevsim
Gidilecek son şehir
Yazılacak bir şiir muhakkak bulunur
Çünkü yaşamak benim içimde var!
Benim içimde var yaşamak
Bunu anlamamak için pek çok şiarımı harcamış da olsam şimdiye dek
Bir intiharla ölmeyecek kadar bahtiyarım bu gün
Ne bizarım ne inkar
Ne teneşir ne taht ne boynu zincir beni paklar artık
Her adım ılgım idi attığım
Soyadım gibi saklıydım
Yarınım dolanırdı ayaklarıma
Dağılıp dururdum kitaplarıma
Elime bir kağıt bir de kalem alıp
Hırsıma kanıp hayata zıt tutardım zabıt
Dört yılım, içim dışım, yazım kışım zehir zıkkım; yazık!
Ve nemelazım bre yemişim aşkını
Koparmadığım için hiç içi boş lakırdı
Baktığım her kadın sıkılgandı sıradanlığını taştığı
Şimdi sormam lazım, onuncu köyü mesken bilen bir emsal var mı
Hem kısa çöpü uzuna eşitleyen? Tez hemhal olalım, gel
Gel ki bende sır, bende sitem, ben katre minnet bırakmayasın
Çözülmeden yumruğum, bakmadan şaşkın, bir ömrü aşkın
Haklı kavgalara barışkın olsak dahi hayli yaşlı
Yapışık kalplerle aynı şarkıyı şakıyıp beraber bağıralım. Haydi!
Gelecek günler için
Olsa da hepsi haşin
Bir serçe kadar ürksem
Püskürse de ateşim yahut bir kızgın dağınki kadar
Tadılacak son mevsim
Gidilecek son şehir
Yazılacak bir şiir muhakkak bulunur
Çünkü yaşamak benim içimde var!
Bölükpörçük uykumun yanına ilişen düşkünü olduğum öykü
Gelecek günler için ki minik bir kuşun ötüşü
Yahut bir dağın püskürüşü olacaksa da
Gayet de hazırım gördüm
Ve dönüp dedim ki kendime dimdik
Mucize senin imkansıza ne dediğinle ve
Neyi gerçekten istediğinle ilgilidir
Ve korkma, sev, zincirini çocuk
Unut memnun olmayı, boşalsın kalabalık gördüğün şehir
İnanman yeterli muhakkak bulunur bil her zaman yazılacak bir şiir
Hatırla toprağı iyi, üzerinde çıplak ayak yürüyüp hissetmeyi
Mırıldanan rüzgarı dinlemeyi
Kendini farklı dünyalarda hayal etmeyi
Tadılacak son mevsim ona doğru gittiğini bilsin
Şimdi dilediğin bahçeyi
Hak etmeye başlayabilirsin deyip
Kırdım iki günümün tuttuğu lades kemiğini
Ayakkaplarıma kimliğimi astar ettim
Havluyu omzuma eldivenleri çıkarıp ringe attım
Ve işte hazırım artık
Göze alıyorum her şeyi
Dünya benim evim
Hazırım göğe yükselebilirim
Çünkü bilmekteyim ki
Gelecek günler için
Olsa da hepsi haşin
Bir serçe kadar ürksem
Püskürse de ateşim yahut bir kızgın dağınki kadar
Tadılacak son mevsim
Gidilecek son şehir
Yazılacak bir şiir muhakkak bulunur
Çünkü yaşamak benim içimde var!
Credits
Writer(s): Kiliseler Ve Liseler
Lyrics powered by www.musixmatch.com
Link
© 2024 All rights reserved. Rockol.com S.r.l. Website image policy
Rockol
- Rockol only uses images and photos made available for promotional purposes (“for press use”) by record companies, artist managements and p.r. agencies.
- Said images are used to exert a right to report and a finality of the criticism, in a degraded mode compliant to copyright laws, and exclusively inclosed in our own informative content.
- Only non-exclusive images addressed to newspaper use and, in general, copyright-free are accepted.
- Live photos are published when licensed by photographers whose copyright is quoted.
- Rockol is available to pay the right holder a fair fee should a published image’s author be unknown at the time of publishing.
Feedback
Please immediately report the presence of images possibly not compliant with the above cases so as to quickly verify an improper use: where confirmed, we would immediately proceed to their removal.