STOP

Εθισμένοι αυτόχειρες καταναλωτές
Συνηθίσαμε ανθρώπους να πέφτουν
Γίναν άστρα στην άσφαλτο
σχηματίζουν αστερισμούς

Στις γειτονιές επικρατεί αναρχία
μα όχι αυτή που ονειρευτήκαμε
Πλέον οι άνθρωποι δεν κάνουν διακρίσεις
Υποψήφια θύματα του πιο καλού μας φίλου

εδώ σφάζει αδελφός τον αδελφό
για μια χούφτα ορίζοντα χαμένου
Τα λερωμένα μου παπούτσια πατούν καλώδια
τις φλέβες αυτού του σύγχρονου κόσμου

Ένα τιτίβισμα τρύπα το στομάχι
διαπερνά το μυαλό μου η λογική
Τα σύννεφα στροβιλίζουν, προσεδαφίζονται
πάνω από ένα στάδιο ολυμπιακών διαστάσεων

Εκεί έχουν κρύψει το μυστικό σκέφτηκα
κατευθύνομαι με ρυθμό σταθερό
καθώς οι ώρες αντίστροφα μετρούν
προτού αναστενάξει το τελευταίο δειλινό

Νιώθω την ενέργεια στα πόδια
τα γόνατα μου τρίζουν
και μου θυμίζουν
Το θρόισμα των φύλλων, που εξαφανίστηκαν

Βαδίζω στην νέα αυλή του αυτοκράτορα
Κουμπώνω φαρμακευτικές αγωγές
να εξαφανίσουν τους μαύρους κύκλους
κάτω από τα μάτια μου

Μπρος μου στέκει μονάχα ένα παιδί
το κοιτάζω στα μάτια
Η χορωδία του νοσοκομείου παίζει
το Requiem σε κλίμακα μινόρε



Credits
Writer(s): Valiant Aloof
Lyrics powered by www.musixmatch.com

Link