müneccim

(AnimLoss Music Distribution)
O an içimde bir şey kımıldar gibi oldu
Heyecanlanıp dinledim
Ama ruhum hala bomboştu

(No.1) Bu benim hayatım; tutamadım, ellerimden kaydı
Sigaraya başladığımda tam iki liraydı
İlkokuldan kaçtığımda altı yaşındaydım
Bi' camide yattığım gün hava eksi altı
Bomfunk'ın kasedini aldım ve
Odamdan Marilyn Manson posterleri kalktı
O zamanlar bende hayat belirtisi vardı
Salak gibi en ucuz mikrofonu çaldım
Eskiden altı değil, gözlerim karaydı
Şimdi bunları yazarken gözlerim karardı
Nefret etmek için yaşım müsaitti
Ve kendime gelmem için bir vesait vardı
Bir gün odada buldular beni yarı baygın
Sonra verdiğim sözleri yine hiçe saydım
Utancım anneannemin bileziğini çaldım
Onunla da kıyafet ve biraz içki aldım
Sahneye ilk çıktığımda üç yüz kişi vardı
Yarısından fazlası da zorla bilet aldı
Ben hiçbi' bok içmiyoken dokuz albüm yaptım
İki senede bi' o kadar albüm çöpe attım
Seninki palavrayla mix'lenen bi' şarkı
Süslü cümleler beni hiç etkilemez tatlım
Durdurdum kalbimi, bu mutluluğun şartı
Bazen ekmek almak için kredi kartı
Bilmiyorum dün gece ben hangi evde kaldım
Doktor söyle, bende biraz umut var mı?
İki seansla kapıyı pis yüzüne çarptım
Üç yüz milyonla dört şişe viski sana kaldı
Yaşarken ben içimde bir ceset yarattım
Çabalarım boş gezenin hep gözüne battı
Şimdi ben de boş gezenin kendisiyim artı
Dinle diye yapılmadı nice böyle şarkı
Um'runda olurdum belki yanımda kalsaydın
Hayatın hayatımdı, ellerimden kaydı
Yüzüne bakamadım, gözlerim yaşardı
Belki böyle dağıtmazdım babam yaşasaydı
İstiyorum gökyüzünü simsiyaha boyamak
Belki hiçbi' zaman böyle bi' sabah olamaz
Düşünmeye gerek yok, bir sadece yap
Yaşamamın tek sebebi belki de hiphop

(Hidra) Hangi yokluk avuçlarımı terletecek kadar güçlü?
Hangi boşluk bizi hüzünle terkedecek sabah gibi?
Bu sarhoşluk sanat gibi
Parmak uçlarımda gezinen ceset torbalarını gömdüm
İzlediniz salak gibi (gibi)
Sokak çocuklarına barışı öğretin ve şarabı sevdirin
Ekşi biraz alışır öğrenir
Yazınca kainata gölge tek bi' karışı gölgemin
Fakat bu tedirginlik elimi kolumu bağlıyor bi' halat gibi
Bir cinayet mahalinde gizli tanık gibi
Alışkanlık gibi gitse bile ismi kalır gibi
Biraz aşık olmak gibi, biraz nefret etmek gibi
Hayat benim gibi ölmek için beklemekte beni (beni)
Bir kadının saçlarında hayat bulmak gibi
Artık emeklemek istedikçe hayat kundak gibi
Bazen korkulara yüz çevirip kanat çırpmak gibi
Bazen mide bulandırıcı kısaca hayat sıçmak gibi (gibi)
Bitmeyecek derdin değil mi? sanki benim dengim gibi
Hedeflerim var oldukça takılmıycam zengin gibi
Her gün gidip geldim geri, duyduklarım telkin gibi
Hayallerim küçük yaşta vurulmuştu Berkin gibi
Ölüm zaten ölüm gibi
Kan revan bi' gönül gibi
Körüz değil mi? Peki ya neden konuşuyoruz görür gibi?
Heveslerimiz ömür gibi kısa
Şimdi dönün geri, dönün geri
Bi' bildiğim yoksa eğer gömün beni

(Gazapizm) Kurumuş boğazım
Bekliyorlar yol ağzında onlar
Bir gün beni sorarlarsa suscan
Elin kanlı çünkü abi demir kapı bundan
Ne özlemi hasret suçun doğasında varsa
Yoksulun merhameti gasp
Elinde saz
Hep beklemiş gözlerinde yaş
Sırtında yas
Gün gelecek teraziyi bu insanlar tekmeleyecek
Biz tanığız keşmekeşe
En önden arz edicez
Ben sesimden fark edicem yaşlandığımı
Ya da her şarkıyı veda niyetiyle yazdığımdan
Sana çirkin hazlarımdan aşklarımdan geri kırıntılar kalcak
Ve bu yalnız olcak
Senin yandığından daha fazla yanan insanları duymuyorsan eğer
Nasıl olcaz arkadaş
Böyle avuç kadar üstümüzde borcu kalır
Ve iyimser bir gül açar parklara

(Uzi) Hisler gerçek, gülüşler sahte
Artık ciğerlerim tanınmıy'cak hâlde
Ne mekânlar ne burjuva mahalle
Ruhum sokak dibi, ait olduğu yerde
Hisler gerçek, gülüşler sahte
Artık ciğerlerim tanınmıy'cak hâlde
Ne mekânlar ne burjuva mahalle
Ruhum sokak dibi, ait olduğu yerde

Hisler gerçek, gülüşler sahte
Artık ciğerlerim tanınmıy'cak hâlde
Ne mekânlar ne burjuva mahalle
Ruhum sokak dibi, ait olduğu yerde
Hisler gerçek, gülüşler sahte
Artık ciğerlerim tanınmıy'cak hâlde
Ne mekânlar ne burjuva mahalle
Ruhum sokak dibi, ait olduğu yerde

(Hisler gerçek, gülüşler sahte)
(Artık ciğerlerim tanınmıy'cak hâlde)
(Ne mekânlar ne burjuva mahalle)
(Ruhum sokak dibi, ait olduğu yerde)
(Hisler gerçek, gülüşler sahte)
(Artık ciğerlerim tanınmıy'cak...)