Den Yparchoun Lexeis
Σας βαρέθηκα όλους, μικρούς, μεγάλους, όλους
Δυο πρόσωπα, δυο κόσμοι, δυο ψυχές και δύο ρόλους
Ανθρώπους ψεύτες γύρω μου, δήθεν ονειροπόλους
Περήφανους που ξέρουν μοναχά να γλείφουν κώλους
Συχνά αναρωτιέμαι στον καθρέφτη που κοιτιέμαι
Γκρεμός μπροστά μου οι σκέψεις, γλιστράω και κρεμιέμαι
Απόψε δεν κρατιέμαι, ο φόβος έχει φτάσει
Τη ψυχή μου του ανοίγει και του λέει να περάσει
Μόνος μου κι απόψε δεν έχω εδώ κανέναν
Μια στοίβα από χαρτιά, μελάνι και μια πένα
Μια πένα που δε γράφει για να χαράζει παθιασμένα
Όπως χαράζει ο χρόνος τις ρυτίδες του σε μένα
Μάνα μου γερνάω κι αντιδράω μ' αυτόν τον τρόπο και ξεχνάω
Το φόβο αυτόν που νιώθω τη μορφή σου όταν κοιτάω
Και ξέρω θα μου φύγεις κάποια μέρα και μεθάω
Πες με δειλό, πες με ό,τι θες, τ' ομολογώ ότι πονάω
Μάνα γερνάω και θα φύγω, δε ξέρω πού θα πάω
Αλλά για πάντα θα 'μαι ο γιος σου, παντοτινά θα σ' αγαπάω
Δεν υπάρχουν άλλες λέξεις, στο μυαλό μου οι σκέψεις πέφτουν σαν βροχή
Περπατώ και δεν μιλάω, μόνος τραγουδάω μέσα στη σιωπή
Δεν πουλήθηκα ποτέ από τ' όραμά μου
Απλώς στα μάτια κοίταξα τη ζωή μπροστά μου
Δυο λόγια είπα φιλικά στον τύπο στον καθρέφτη
Κατάλαβα πως τελικά δεν κοίταζα ένα ψεύτη
Πες μου ένα λόγο να μιλάω για αγάπες, για λουλούδια
Ενώ στον δρόμο αγγελούδια περπατούν μονάχα
Ζητώντας τώρα τα ευρώ για το ψωμί τους τάχα
Θύματα άκαρδου πατέρα ή και όχι
Που να πουλήσει τις ψυχές τους τίποτα δεν το 'χει
Βαρέθηκα τα πάντα, βαρέθηκα τους όλους
Ίδιους ντυμένους, βαμμένους, μοδάτους, χλιδάτους, γαμάτους φλώρους
Πήρανε ρόλους με ορθάνοιχτους κώλους
Μιλάω άσχημα γιατί μ' ανάγκασαν, αυτά με χάλασαν
Τ' αφτιά δεν άντεξαν, τα σχέδια άλλαξαν
Αντίο στα παιδιά που χάθηκαν και τη ζωή τους άφησαν
Τώρα πόσοι από εσάς τη μουσική μας αγάπησαν?
Με φθόνο μας κοιτούν, προβλέπουνε το τέλος
Πως τον ήχο της γενιάς θα κόψει ένα βέλος
Είναι ηλίθιο, διαβάστε την πορεία
Κι αν έχουμε άδικο θα φανεί στη ιστορία
Δεν υπάρχουν άλλες λέξεις, στο μυαλό μου οι σκέψεις πέφτουν σαν βροχή
Περπατώ και δεν μιλάω, μόνος τραγουδάω μέσα στη σιωπή
Δεν υπάρχουν άλλες λέξεις, στο μυαλό μου οι σκέψεις πέφτουν σαν βροχή
Περπατώ και δεν μιλάω, μόνος τραγουδάω μέσα στη σιωπή
Δεν υπάρχουν άλλες λέξεις, στο μυαλό μου οι σκέψεις πέφτουν σαν βροχή
Περπατώ και δεν μιλάω, μόνος τραγουδάω μέσα στη σιωπή
Δεν υπάρχουν άλλες λέξεις, στο μυαλό μου οι σκέψεις πέφτουν σαν βροχή
Περπατώ και δεν μιλάω, μόνος τραγουδάω μέσα στη σιωπή
Δυο πρόσωπα, δυο κόσμοι, δυο ψυχές και δύο ρόλους
Ανθρώπους ψεύτες γύρω μου, δήθεν ονειροπόλους
Περήφανους που ξέρουν μοναχά να γλείφουν κώλους
Συχνά αναρωτιέμαι στον καθρέφτη που κοιτιέμαι
Γκρεμός μπροστά μου οι σκέψεις, γλιστράω και κρεμιέμαι
Απόψε δεν κρατιέμαι, ο φόβος έχει φτάσει
Τη ψυχή μου του ανοίγει και του λέει να περάσει
Μόνος μου κι απόψε δεν έχω εδώ κανέναν
Μια στοίβα από χαρτιά, μελάνι και μια πένα
Μια πένα που δε γράφει για να χαράζει παθιασμένα
Όπως χαράζει ο χρόνος τις ρυτίδες του σε μένα
Μάνα μου γερνάω κι αντιδράω μ' αυτόν τον τρόπο και ξεχνάω
Το φόβο αυτόν που νιώθω τη μορφή σου όταν κοιτάω
Και ξέρω θα μου φύγεις κάποια μέρα και μεθάω
Πες με δειλό, πες με ό,τι θες, τ' ομολογώ ότι πονάω
Μάνα γερνάω και θα φύγω, δε ξέρω πού θα πάω
Αλλά για πάντα θα 'μαι ο γιος σου, παντοτινά θα σ' αγαπάω
Δεν υπάρχουν άλλες λέξεις, στο μυαλό μου οι σκέψεις πέφτουν σαν βροχή
Περπατώ και δεν μιλάω, μόνος τραγουδάω μέσα στη σιωπή
Δεν πουλήθηκα ποτέ από τ' όραμά μου
Απλώς στα μάτια κοίταξα τη ζωή μπροστά μου
Δυο λόγια είπα φιλικά στον τύπο στον καθρέφτη
Κατάλαβα πως τελικά δεν κοίταζα ένα ψεύτη
Πες μου ένα λόγο να μιλάω για αγάπες, για λουλούδια
Ενώ στον δρόμο αγγελούδια περπατούν μονάχα
Ζητώντας τώρα τα ευρώ για το ψωμί τους τάχα
Θύματα άκαρδου πατέρα ή και όχι
Που να πουλήσει τις ψυχές τους τίποτα δεν το 'χει
Βαρέθηκα τα πάντα, βαρέθηκα τους όλους
Ίδιους ντυμένους, βαμμένους, μοδάτους, χλιδάτους, γαμάτους φλώρους
Πήρανε ρόλους με ορθάνοιχτους κώλους
Μιλάω άσχημα γιατί μ' ανάγκασαν, αυτά με χάλασαν
Τ' αφτιά δεν άντεξαν, τα σχέδια άλλαξαν
Αντίο στα παιδιά που χάθηκαν και τη ζωή τους άφησαν
Τώρα πόσοι από εσάς τη μουσική μας αγάπησαν?
Με φθόνο μας κοιτούν, προβλέπουνε το τέλος
Πως τον ήχο της γενιάς θα κόψει ένα βέλος
Είναι ηλίθιο, διαβάστε την πορεία
Κι αν έχουμε άδικο θα φανεί στη ιστορία
Δεν υπάρχουν άλλες λέξεις, στο μυαλό μου οι σκέψεις πέφτουν σαν βροχή
Περπατώ και δεν μιλάω, μόνος τραγουδάω μέσα στη σιωπή
Δεν υπάρχουν άλλες λέξεις, στο μυαλό μου οι σκέψεις πέφτουν σαν βροχή
Περπατώ και δεν μιλάω, μόνος τραγουδάω μέσα στη σιωπή
Δεν υπάρχουν άλλες λέξεις, στο μυαλό μου οι σκέψεις πέφτουν σαν βροχή
Περπατώ και δεν μιλάω, μόνος τραγουδάω μέσα στη σιωπή
Δεν υπάρχουν άλλες λέξεις, στο μυαλό μου οι σκέψεις πέφτουν σαν βροχή
Περπατώ και δεν μιλάω, μόνος τραγουδάω μέσα στη σιωπή
Credits
Writer(s): Nivo Nikos Vourliotis, Michalis Papathanasiou
Lyrics powered by www.musixmatch.com
Link
© 2024 All rights reserved. Rockol.com S.r.l. Website image policy
Rockol
- Rockol only uses images and photos made available for promotional purposes (“for press use”) by record companies, artist managements and p.r. agencies.
- Said images are used to exert a right to report and a finality of the criticism, in a degraded mode compliant to copyright laws, and exclusively inclosed in our own informative content.
- Only non-exclusive images addressed to newspaper use and, in general, copyright-free are accepted.
- Live photos are published when licensed by photographers whose copyright is quoted.
- Rockol is available to pay the right holder a fair fee should a published image’s author be unknown at the time of publishing.
Feedback
Please immediately report the presence of images possibly not compliant with the above cases so as to quickly verify an improper use: where confirmed, we would immediately proceed to their removal.