Mozorroak

Kilimak bihotzean baina mugarik ez bizitzan,
nire gainean.
Zauri gabeko arima aske jaiotako izakia
nauzu aurrean.
Pixkanaka mozorro bat sortzen ari da azalean,
nire inguruan.
Gizarteko joztunak diseinatu duen janzkera guztiontzat.
Hemen da nia, non dago zera
eta super nia, gure harresia.
Hemen da nia, non dago zera,
eta jarrera baldintzatua.
Hemen da nia, non dago zera
eta super nia, gure harresia.
Hemen da nia, non dago zera,
eta jarrera baldintzatua.
Ametsetan biziki urratzen dit barrena,
ez du ba bere izpilua.
Lotutako zirrarak aske izan nahi duen
nortasun baten bila.
Etorkizun galdu bat gure bizitzeko
merkatal makrogunean.
Emozioen salmentak eta maileguen
aurkezpena, egongo da.
Hemen da nia, non dago zera
eta super nia, gure harresia.
Hemen da nia, non dago zera,
eta jarrera baldintzatua.
Hemen da nia, non dago zera
eta super nia, gure harresia.
Hemen da nia, non dago zera,
eta jarrera baldintzatua.
(Mi pesadilla es siempre el optimismo:
me duermo débil, sueño que soy fuerte,
pero el futuro aguarda.
El futuro que es un abismo.
No me lo digan cuando me despierte)
Hemen da nia, non dago zera
eta super nia, gure harresia.
Hemen da nia, non dago zera,
eta jarrera baldintzatua.
Hemen da nia, non dago zera
eta super nia, gure harresia.
Hemen da nia, non dago zera,
eta jarrera baldintzatua.