Goftar 8

بعد از تمام این ترانه ها و آوازها میرسیم به ترانه ای که برای من و برای شما پر از خاطره است
وقتی که من این آواز رو خوندم
همون موقع فیلمی هم که این آواز در اون فیلم پخش میشد
روی صحنه اومد، روی پرده سینماها اومد
در تهران به نام ویولن زن روی بام
و یادمه که برای من تعریف میکردن که وقتی این آواز در این فیلم پخش میشه
تمام مردم در سالن سینما ترانه فارسی رو که من خونده بودم میخوندند
و این خودش کلی خاطره بود اون موقع برای من و امروز
میدونید از چی صحبت میکنم بوم بابا بوم بام یا به قول شما تا از آشیانه سویت پر بگیرم

این ترانه ای بود که من در تلویزیون سال ها پیش اجرا کرده بودم
و بعد در بزرگترین نمایش هفته که یکی از بزرگترین شوهای تلویزیونی بود
این آواز رو به اتفاق دوستانم، همکارانم نزدیک به چهل پنجاه نفر جوونهایی که
با ما همکاری میکردند روی صحنه اجرا کردیم
من یادمه اون موقع بعد از یک دوره فطرت کاری من بود
یعنی به من گفته بودن که تو دیگه نباید در تلویزیون و رادیو برنامه اجرا بکنی
چون زیاد حرف میزنی و بعضی وقتام بعضی حرف هایی رو میزنی که نباید بزنی
میدونید که منظورم چی هست

و بعد به من گفته بودن که اصلاَ حرف نزن
و من داشتم واقعاً خفه میشدم از اینکه نمیتونستم حرف بزنم
و این آواز رو خوندم
حتماً یادتون هست که وسط این آواز آواز رو قطع کردم
و بعد گفتم که مردم درها رو باز کنید، پنجره ها رو باز کنید
ببینید بیرون گل هست، پرنده هست، آفتاب هست، بهار هست
و اگر تمام اینها رو نمیبینید و برف میبینید و غم میبینید و بیهودگی میبینید
این رو بدونید که این غم و این برف از بین میرند
آب میشند و باز علف سبز میشه و باز آفتاب می تابه

و این جملاتی بود که من وسط اون آواز جا کردم
و بعدم عنوان کردم که توی اصل این آوازم چنین چیزهایی گفته شده
بنابراین حرف نبود بلکه آوازی بود که
با زبان بی زبانی اجراش کردم
بگذریم
فکر میکنم که اگر آشیانه رو با صدای بچه ها، همکارانم
برای شما پخش بکنم تجدید خاطره زیبایی است