De Olieman Heeft Een Fordje Opgedaan

De olieman van 't pleintje ging zijn radio verpanden
Hij was blasé van 't goede en verbrak de etherbanden
En toen met ome Jan zijn zeven tientjes in zijn handen
Had hij op 't autokerkhof een vehikeltje gekocht
Een onecht kind van Ford, vol deuken, bulten en hiaten
In lang verleden tijden op de mensheid losgelaten
Dat zich met korte sprongen voorwaarts repte langs de straten
En hartverscheurend kreunde als je remde in de bocht
Maar als hij met zijn wagen door zijn eigen buurtje ging
Dan riep de hele buurt: 'Opzij ... daar hè je Deterding'

(Refrein)
De olieman heeft een Fordje opgedaan
Daar rijdt 'ie mee als een vorst door de Jordaan
Maar 's avonds om tien uur is het uit met de pret
En dan neemt zijn vrouw de slinger mee naar bed
Tuf, tuf, tuf

Op zeek'ren zondagmorgen die het noodlot extra schikte
Geviel het dat ook Ma haar meer dan ongewone dikte
Etapsgewijze, deel na deel, in 't wrak vehikel wrikte
Om met haar man en kroost een dag naar Bussum toe te gaan
Pa trachtte met de slinger 's monsters ingewand te zoeken
Maar 't reageerde niet, het kraakte slechts in alle hoeken
En Pa gaf de premiè re van twee splinternieuwe vloeken
Omdat Ma lijzig vroeg of 'ie misschien niet aan wou slaan
De buren gluurden door de ruit, van nijd waren ze groen
En zeien: 'Ja zo gaat het als de mensen dik gaan doen'

(Refrein)

Pa wierp zich onder 't voertuig en forceerde enkele moeren
Ma zei: 'Doe eerst je strikkie recht, de buren staan te loeren'
Pa vroeg beleefd maar kort of zij haar claxon niet wou roeren
En ging weer in de olie liggen met z'n goeie goed
Het kroost verpoosde zich met aan de hendeltjes te knoeien
Zodat er diep in 't mechanisme iets begon te loeien
Pa dreigde met zijn sleutel de familie uit te roeien
En 't uitstapje te wijzigen in een begraaf'nisstoet
Maar 't Fordje was gaan kuchen en het hoofd van het gezin
Riep: 'Vrouw, je kaken op mekaar, hou vast, ik schakel in'

(Refrein)

't Gedrocht liet plots een schreeuw, of het er vreugde in ging krijgen
En trachtte eerst een onbeheerde handkar te bestijgen
Ma gilde: 'Me vergaan!'. Pa ging met demontering dreigen
Van haar en beider nakroost, en dat maakte haar weer klein
Toen nam het beest zijn sidderende wieletjes tezamen
En startte ten verderf. Verschrikte buurtgenoten kwamen
Naar buiten, of ze keken eens misprijzend door de ramen
Wie of er weer met zevenklappers speelde op het plein
Een wijze oude opa riep, door het geknal verdoofd
'Dat ding rijdt naar z'n ondergang, net als de P.C.Hooft'

(Refrein)

Twee uur na dit gebeuren arriveerde er een wagen
Met paard voor Nelis' deur en de verblijde buren zagen
Hoe Ma met een gezwollen oog de trap werd opgedragen
Luidop onschone dingen zeggend over autosport
Daarachter man en kroost, vol olie, wegenstof en deuken
De voerman van de kar bracht nog een baalzak in de keuken
Slechts hij die veel had gestudeerd in de tiendeel'ge breuken
Kon zien dat dit het afgekloven rif was van de Ford
De buren hadden hun revanche en glimlachten verblijd
En Nelis, als 'ie uitging, hoorde nog een hele tijd: