Annelies, Het Weerzien

Handtas aan je schouder
alleen op een overvol perron
Zwarte glazen voor je ogen
aan de hemel schijnt alleen de noorderzon
Je lijkt niet echt veel ouder
alsof de tijd voor jou niet echt bestond
Toch is het lang geleden
dat er ooit iets tussen ons begon

Nummer één op balletschool
hoofdrol in het laatstejaars toneel
Zingen voor een volle zaal
met een stem nog zachter dan fluweel
Je zou naar Amsterdam gaan
een auditie voor Carré was jou beloofd
Zo verdween je uit m'n leven
maar nooit maar één seconde uit m'n hoofd

Annelies, je zou gaan reizen
dat had je voor jezelf gepland
Je zou de wereld iets bewijzen
je zat boordevol talent
Misschien was dit wel een illusie
was het leven niet zo'n feest
Ik ben blij dat ik je weerzie
terug van nooit weg geweest

Zelf ben ik toen ook weggegaan
Londen Barcelona Praag Berlijn
Misschien om ook een beetje
een heel klein beetje net als jou te zijn
Ik zocht in elke haven
elke metro op elk vliegtuig elke trein
naar één of ander teken
dat misschien van jou had kunnen zijn

Maar je hoeft toch niet te reizen
Je kan blijven waar je bent
Je hoeft jezelf niet te bewijzen
aan diegene die je kent
Kom met mij terug naar Zeeland
de wereld die je hebt gekend
Want hier ben je altijd iemand
kun je echt zijn, wie je bent

Kom met mij terug naar Zeeland
samen terug naar Sas van Gent