Mia Isihi Thlipsi

Μια ήσυχη θλιψη
έχω μες στην καρδιά μου
η αγάπη αν αργήσει
μένει αυτή συντροφιά μου

Έξω η μέρα φορά
τα καλά της, γιορτάζει
μα του κόσμου η χαρά
πόσο ξένη μου μοιάζει
μια ήσυχη θλίψη

Όταν ήμουν παιδί
μ' είχε πάρει κοντά της
μού 'μαθε να πετώ
με τα μαύρα φτερά της

Τρυφερή σαν μητέρα
μου αφήνει το βράδυ
μια μικρή χαραμάδα
για να δω στο σκοτάδι
μια ήσυχη θλίψη

Κι όταν τον κήπο της το φως
του φεγγαριού χλωμό στολίζει
μουσικές μου ψιθυρίζει
με τη γλώσσα των τυφλών
σαν των πουλιών

Στη βροχή θα σταθώ
θα μου πλύνει το δακρύ
αν στο δρόμο χαθώ
κείνη πίσω μου θα 'ρθει

Κι η αγάπη αν ραγίσει
πάλι στα όνειρά μου
σα λουλούδι θ' ανθίσει
φυλαχττό στην καρδιά μου
μια ήσυχη θλίψη

Αν 'κει στον άκρη της σιωπής
εκεί που σβήνουνε οι λέξεις
σου ανοίγει για να τρέξεις
μια ζεστή αγκαλιά
ζεστή αγκαλιά

Κι ότα τον κήπο της το φως
του φεγγαριού χλωμό στολίζει
μουσικές σου ψιθυρίζει με
τη γλώσσα των
τυφλών των πουλιών