Een Soort Van Achterover Vallen

Je zei dat er aan het einde van een soort van
Tunnel
Wit licht zou zijn
Waarin ik heel geleidelijk
En pijnloos
Door engelen omgeven
Mijn leven zou verruilen
Voor een beter
Voor een eeuwig leven

Je zei dat er misschien ook wel geen tunnel was, maar
Dat de ziel, haar stoffelijk omhulsel
Een soort van zou verlaten en dan
Hoe zeg je dat
Luchtledig
Omdat je had gelezen dat
De ziel niet echt verloren gaat
Maar vroeg of laat weer wordt herboren
In een ander wezen

Mijn lief
Niemand wil zonder elkaar
Ook wij niet
We bedenken van alles, maar
'T is allemaal niet waar

Er is geen licht
'K heb nog geen engel gezien
Tot op heden ben ik volgens mij gewoon
Als ieder ander doodgegaan
Opgehouden te bestaan

Je zei dat het misschien ook wel een soort van
Achterovervallen was en dan
Tuimelen en dan in het heelal
Als één geheel, als een schakel in de keten
Van een stelsel van sterren en planeten

Ach, je wist het niet
Je kon toch ook niet weten dat 't
Nou nét een soort van anders is
Dan wij hadden bedacht
Dat 't nou net precies dát is
Het over en het uit en het vergoed verdwijnen
De dood
De dood, waar we zo bang voor zijn

Mijn lief
We wilden niet zonder elkaar
Ook wij niet
We bedachten van alles, maar
'T is allemaal niet waar

Er is geen licht
'K heb nog geen engel gezien
Tot op heden ben ik volgens mij gewoon
Als ieder ander doodgegaan
Opgehouden te bestaan

Zo is het
En het is maar beter ook
Had ik dan eeuwig moeten leven?
'K ben gewoon een sterveling

Ik wil alleen nog wel even
Dicht bij jou
In jouw herinnering, nog
Even
Dat ik nog even in je hoofd rondzing

'K wil alleen nog even
Nog even
Nog even
Nog even



Credits
Writer(s): Theo Nijland
Lyrics powered by www.musixmatch.com

Link