Kırmızı

Gözünü kapatıp bir sokak düşün
Fersiz ışıklar aklına gir soğuk düşür
Elimde bebek poposu kokulu ıslak mendil
Gözümde kiracı yaş kırıkları

Nedense her sokak sana çıkıyor
Bu şehrin en zor günü bana kışı yok
Her sabah uyanmak zor gelir
Çünkü gözlerimin yalnızlığa cesareti yok

Ne kadar kırmızıysan
Ne kadar kırıldıysan
Ne kadar kırmızıysan
Okadar şarabım sana

Ne sığ bir kurtuluş fikri var aklımda ne başlangıç
Ne tam anlamıyla doyduk bu sevgiye ne aç kaldık
Ne günün ilk ışıkları olabildik ne akşamdık
Huzuru arıyorduk bir göz odada ve yaşlandık

Önce susmayı öğrendim gidişinle
Sonrasında daha fazla şarkı söylemeyi
48 saat boyunca "acaba" diyerek baktım gördüğüm her bir yüze
Şarap tadında aşkı görmeyeyim

Yokluğun lacivert lavlar akıtır
Bir de yalnızlık ve bulantı
Sonra susardık
Varlığın sana sahip olmam için bana bahşedilmiş kul hakkı
Çünkü sen bana hem göz hem kulaktın

Şimdilerde anlıyorum sanırım son duraksın
Tahayyül edemiyorum bu hayal gücü ve sonsuz aklı
Yoksun artık
Tadımı kaçırdın yine sanki çok tuz attın.

Ne kadar kırmızıysan
Ne kadar kırıldıysan
Ne kadar kırmızıysan
Okadar şarabım sana