Batracka Dola

Po minucie lub dwóch, gąsienica wyjął z ust cybuch nargilli
Ziewnął raz, czy dwa razy i otrząsnął się
Później zszedł z grzyba, odpełznął od pośród trawy
Rzucając tylko w przejściu
Jedna strona uczyni cię wyższą, druga niższą
Jedna strona czego? Druga strona czego?-pomyślała Alicja
Grzyba!-powiedział gąsienica

Uważaj wielki człowieku
Bo możesz nas nagle spotkać
W gąszczu wypaśnych trawników
W kępach krzaków, czy przy schodkach

Stać tam może dziwny bogun
Cały w boskiej czerwoności
Ortodoks-sługa Prawego
Prawa i sprawiedliwości

Kniej ślepe, czarcie bagna
Kiedyś naszym światem były
Hen gdzie dusze nieśmiertelne
zapędzać się nie ważyły

Teraz ziemia już wychrzczona
Demony w ludzi wstąpiły
Ohydna teraz robota
Wstrętne czasy nastąpiły

Nie pomoże żaden guślarz
Czy czarownik nad szamany
Wymieszał nas święty Pioter
Z leśnymi muchomorami

W domkach z grzybów nas szukają
Zaburzenia jakieś mają
Zidiociałe ludzkie plemię
Teraz zmienia nas w kamienie

(nie, nie)
(nie, nie)
(nie, nie)

My jesteśmy krasnoludki
Hopsasa hopsasa
Muchomory zamiast wódki
Ha, ha, ha, ha, ha, ha

Ludzie - grzyby, Mity - skręty
Oje jej, o je jej
Kto w nas wierzy ten przeklęty
Chory, chory, chory, hej!

Alicja oderwała ząbkami odrobinkę z kawałka grzyba
Trzymanego w prawej ręce, żeby spróbować, jaki to da wynik
W następnej chwili poczuła gwałtowne uderzenie w podbródek
Uderzyła nim we własną stopę!
Brodę miała tak mocno przyciśniętą do stopy
Ze nie było już niemal miejsca do otwarcia ust
Ale dokonała tego wreszcie i zdołała połknąć część kawałka
Trzymanego w lewej ręce

Hej ho, hej ho
Z atlasem by się szło
Las czasem kwaśny jest, że ho ho
Ho ho

Hej ho, hej ho
Zniekształcające szkło
Autopsja twa znów w kulki gra
Znów szczyt i dno

(Mikropsja, makropsja, telopsja, pelopsja)
(Mikropsja, makropsja, telopsja, pelopsja)
(Mikropsja, makropsja, telopsja, pelopsja)
(Mikropsja, makropsja, telopsja, pelopsja)
(Mikropsja, makropsja, telopsja, pelopsja)
(Mikropsja, makropsja, telopsja, pelopsja)
(Mikropsja, makropsja, telopsja, pelopsja)
(Mikropsja, makropsja, telopsja, pelopsja)

My jesteśmy krasnoludki
Komponują nas w ogródki
W rabaty ścieżki i schody
Teraz sztuczne mamy brody

Nie kumamy o co chodzi
Nie kumamy o co come on
Pomarańczowa bohema
Dziwna jakaś nas wyzwala

O co come on
O co come on
O co come on
O co come on
O co come on
O co come on
O co come on
O co come on

Uważajmy
Egzorcyści wykopują nas spod liści
Wycinają muchomory
Jeden, drugi, trzeci chory

O co chodzi? Nie kumamy
Pracy tutaj już nie mamy
Tajemnic ten kraj już nie ma
Więc na zachód wymykamy

Uważajcie egzorcyści
Wy mądrale zajebiści
My są teraz muchomory
Kto nas widzi, ten jest chory

My są grzyby nie na żarty
Leśne potwory uparte
Gdy nas wkurzysz, pożałujesz
Leśną karę wnet poczujesz

Tąpnie tobą niesłychanie
Z kępki trawy las powstanie
A w tym lesie nie na żarty
Gryźć cię zaczną wściekłe karły

Stracisz w końcu swe widzenie
Tak zakończysz swe istnienie
Skończysz swoje panowanie
Ciało twe w trawie zostanie

(tak, tak, tak, tak)

No, w końcu uwolniłam głowę - powiedziała Alicja uradowanym głosem
W którym pojawiła się po chwili jednak nutka trwogi
Gdy odkryła, że nigdzie nie może dostrzec własnych ramion
Spoglądając w dół widziała tylko niezwykłej długości szyję
Która jak łodyga wznosiła się z leżącego daleko, daleko, daleko w dole
morza zielonych liści