Resim

Bugün çok geç
Kaybederken anlamadığın nefret bi' geçse dedim ve geçti şimdi umut besle
Hevesle getirdiğin bu çiçekler güneşte solup gitti
Hediye değil şimdi birer çöp
Sözünü kesmek istedim çok hepsi yalan diye
Sakın hiçbir şey bırakma bende dönüp gel al diye
Kendi çöplüğümde kaç gün saydım birkaç aydır
Yalandan da olsa yaşıyor muyum diye bir yoklasaydın (hayır)
Bugün değil dedim bak, şimdi değil
Yarından sonra korkum unutmak çözüm değil
Yanılmak ve kandırılmak aynı sebepler değil
Karanlıklar içindeyken bile huzur istediğim
Kaçında hakikat bulursun gözyaşının?
Ölüm yakın demem korkarım bu ilk ve son yaşamım
Dönüp bakın yarın, dünden nasıl farklı ayırın
Alıp sayılır ömür, az çıkınca anlanır ki sayılı

Uzaktan bakınca görüyor musun beni?
Yakınlaşırsan belki dönersin geri
Bu halim acınacak bi' tablo değil
Yokluğunda öğrendim çabucak resim çizmeyi

Uzaktan bakınca görüyor musun beni?
Yakınlaşırsan belki dönersin geri
Bu halim acınacak bi' tablo değil
Yokluğunda öğrendim çabucak resim çizmeyi

Benim tek bir acım var bilmediğin
Ama korkularım var dedim olmadı yine de (yine de)
Seni de, seni de, onu da, onu da unutmadım bak
Yine eski resimleri topladım sanki burdasın gibi, yok tadım
Bu gece, bu gece, seni de, seni de, kendimi de, uyutmadım bak

Yokluğunda öğrendim çabucak resim çizmeyi