Kül ( Düet CanArş )

Hiç dediğin piçe simdi mutluluk gözüyle bak.
Mutluluk gözümde kan, geri dönüp sözünde kal.
Ihanet ve boş yalanlar senin özünde var.
Saçlarını ıslatan yağmur benim gözümde kar.
Doğru aşk biraz yakar ama ben kül oldum.
Elime battı dikenlerin başkasinda gül oldun.
Tek bi hosçakal ve yenik düştü tüm ordum.
Umutla baktığmm yarinlar karanlik bir dün oldu.
Hayatim kül oldu savrulmayi bekliyorum.
Kavuşana yaşam, erişemeyene acılar zevkli olur.
Susup kaçtikca sen, ben peşinden sürüklendim.
Ve kurtulurdum eğer ki yapsaydin tek bi yorum.
Şuanda tekliyorum duran kalbim gibi,
Çok derindesin bulunduğun yer kalbin dibi.
Güç bela ayaktaydım gözleriyle sarstı beni,
Giderken içimden "bari ellerin kalsın" dedim.

Ölüyorum ve öldüğümün farkında değilsin
Dünümü hatırlamam yarınım belirsiz
Sadece dinle, dinle ki gözyaşım silinsin

Kendim ettim kendim buldum,
Adını aşşk, ayrılık koydum
Sonra gözuyaşına boğdum tüm resimleri
Yazıp durdum gözlerinden esinlenip,
Sustum, Aylarca sustum.
Her ayın 21'i bi parça kustum.
Bıraktığın haylaz çocuk artık uslu.
Gelecek karanlık bataklık ve puslu.
Kanatlarımı kırdı başka birisi oldum.
Ve gördüklerin bir nevi aşka direnen ordum.
Zamanla kahpeliğe doydum bu nedenle senleyim,
Sense başka birinin oldun.