Korkma
Sansar Salvo:
Korku endişe güvensizlik hep bir şey,
Sorgu anlam arayışı uykusuz gece...
Özgüven eksikliği nefretinse dört köşe
Ve hep kötü hatıralar beynimin içinde.
Öğütler, vaatler, zor geçen bu saatler
Kağıtlar, kalemler, akan ritimler...
Depresif yapım bedenimi bir mezarda paketler,
Kendime borç veririm yarınımı sürükler.
Sanrılar ve iblis, peşimdeler bilakis
Özgürlüğün verdiği karanlık kirli his...
Varoluşun sorunlu yapısı, cennet kapısı...
Sorun bendeyse eğer, varoluşun hatası.
İsyan, savaşmak, yenilmek ve kabullenmek...
Yeniden denemek yenileceğini bilerek...
Kazanmak, sevinmek, yönetmek ve delirmek...
Hayatın ellerinden alınacağını bilerek...
Nakarat (Şebnem Keskin):
Korkma acı büyütür insanı,
Son kez olsun salla zarları...
Güçlü ol yorulmadan, sadece yürü...
Arkana bakma...
Xir Gökdeniz:
Duymak istemiyorum bu konuşmayı,
Hiç bir karara varamadım ben erteliyorum duruşmayı...
Kalbim çok seviyor kıvılcımda tutuşmayı,
Bilmem kaç yüz derece ateşlerle buluşmayı...
Ben seçtim doğru bu vuruşmayı
Bozana kadar o tuşları yazacağım,
Özgürlüğümü görene kadar o tüneli kazacağım,
Uçurmayım ben hep gökyüzünde kalacağım...
Büyümek istemiyordum ama oldu,
Ne yapalım güneş gene pencereye doğdu...
Bir cebimde cesaret var diğerinde korku,
Her şey başa sarıyordu döndürünce torku...
Eskisinden daha yoktu.
Bir daha da gelmeyecek gibi bilinci,
İdare etmek gerek ifade eder rengi...
İbaretlerde dengi, idam et kederi, keyfi Giz Müzik!
Nakarat (Şebnem Keskin):
Korkma acı büyütür insanı,
Son kez olsun salla zarları...
Güçlü ol yorulmadan, sadece yürü...
Arkana bakma...
Sözler uçar gider diye kağıda yazdım, almıyor aklım.
Son veriyor yarın ya da bundan da yakın var...
Ölüm kapımın önünde bekler aynı ecel gibi,
Deccal misali suali yok inan ki...
Yazdıklarım okyanusumda can simidi...
Rahatsız olanlar çoktan sustu
İsterim ki yüzüme karşı gelsin kussun, baksın,
Yoksun olanlardan medet umsun.
İnsanın kalmasını istiyorsan çare para,
Huzurun para saygın para,
Aklına gelebilicek her ne varsa bak onlarda para...
Şeytanların arasından yazıyorum sana,
Gamzelerim sakallarımdan görünmez,
Çocukluğum öldü bunuda kimseler bilmez...
Bir tabutun içindeyim bu toprak bana yetmez.
Bir tabutun içindeyim...
Nakarat (Şebnem Keskin):
Korkma acı büyütür insanı,
Son kez olsun salla zarları...
Güçlü ol yorulmadan, sadece yürü...
Arkana bakma...
Korku endişe güvensizlik hep bir şey,
Sorgu anlam arayışı uykusuz gece...
Özgüven eksikliği nefretinse dört köşe
Ve hep kötü hatıralar beynimin içinde.
Öğütler, vaatler, zor geçen bu saatler
Kağıtlar, kalemler, akan ritimler...
Depresif yapım bedenimi bir mezarda paketler,
Kendime borç veririm yarınımı sürükler.
Sanrılar ve iblis, peşimdeler bilakis
Özgürlüğün verdiği karanlık kirli his...
Varoluşun sorunlu yapısı, cennet kapısı...
Sorun bendeyse eğer, varoluşun hatası.
İsyan, savaşmak, yenilmek ve kabullenmek...
Yeniden denemek yenileceğini bilerek...
Kazanmak, sevinmek, yönetmek ve delirmek...
Hayatın ellerinden alınacağını bilerek...
Nakarat (Şebnem Keskin):
Korkma acı büyütür insanı,
Son kez olsun salla zarları...
Güçlü ol yorulmadan, sadece yürü...
Arkana bakma...
Xir Gökdeniz:
Duymak istemiyorum bu konuşmayı,
Hiç bir karara varamadım ben erteliyorum duruşmayı...
Kalbim çok seviyor kıvılcımda tutuşmayı,
Bilmem kaç yüz derece ateşlerle buluşmayı...
Ben seçtim doğru bu vuruşmayı
Bozana kadar o tuşları yazacağım,
Özgürlüğümü görene kadar o tüneli kazacağım,
Uçurmayım ben hep gökyüzünde kalacağım...
Büyümek istemiyordum ama oldu,
Ne yapalım güneş gene pencereye doğdu...
Bir cebimde cesaret var diğerinde korku,
Her şey başa sarıyordu döndürünce torku...
Eskisinden daha yoktu.
Bir daha da gelmeyecek gibi bilinci,
İdare etmek gerek ifade eder rengi...
İbaretlerde dengi, idam et kederi, keyfi Giz Müzik!
Nakarat (Şebnem Keskin):
Korkma acı büyütür insanı,
Son kez olsun salla zarları...
Güçlü ol yorulmadan, sadece yürü...
Arkana bakma...
Sözler uçar gider diye kağıda yazdım, almıyor aklım.
Son veriyor yarın ya da bundan da yakın var...
Ölüm kapımın önünde bekler aynı ecel gibi,
Deccal misali suali yok inan ki...
Yazdıklarım okyanusumda can simidi...
Rahatsız olanlar çoktan sustu
İsterim ki yüzüme karşı gelsin kussun, baksın,
Yoksun olanlardan medet umsun.
İnsanın kalmasını istiyorsan çare para,
Huzurun para saygın para,
Aklına gelebilicek her ne varsa bak onlarda para...
Şeytanların arasından yazıyorum sana,
Gamzelerim sakallarımdan görünmez,
Çocukluğum öldü bunuda kimseler bilmez...
Bir tabutun içindeyim bu toprak bana yetmez.
Bir tabutun içindeyim...
Nakarat (Şebnem Keskin):
Korkma acı büyütür insanı,
Son kez olsun salla zarları...
Güçlü ol yorulmadan, sadece yürü...
Arkana bakma...
Credits
Writer(s): Ekincan Arslan, Gokdeniz Karayaka, Mehmet Heyja Dindar, Zafer Paydas, Sebnem Keskin
Lyrics powered by www.musixmatch.com
Link
© 2024 All rights reserved. Rockol.com S.r.l. Website image policy
Rockol
- Rockol only uses images and photos made available for promotional purposes (“for press use”) by record companies, artist managements and p.r. agencies.
- Said images are used to exert a right to report and a finality of the criticism, in a degraded mode compliant to copyright laws, and exclusively inclosed in our own informative content.
- Only non-exclusive images addressed to newspaper use and, in general, copyright-free are accepted.
- Live photos are published when licensed by photographers whose copyright is quoted.
- Rockol is available to pay the right holder a fair fee should a published image’s author be unknown at the time of publishing.
Feedback
Please immediately report the presence of images possibly not compliant with the above cases so as to quickly verify an improper use: where confirmed, we would immediately proceed to their removal.