Efkarım Az Değil II

Efkârım az değil al, beni yâr kurtar ne olur
Kadehlerde hep aynı akşamlar

Yağmurlu bi' gece doğmuşum
Dolunaydan hemen sonra
Sıradan bi' evde hane ahalisi küçük bi' kutlama yapmışlar
Rahatsız olmuşum alkıştan
Burayı sevdiğim yanlış yâr inan
Annem üzülmesin diye ben intihar etmeye kalkışmam
Bu kentte buharlaşır deniz; dağ eteklerini kaplar sis
Her manzara yasaktır zaten her güzel şeyin var manisi
Gözlerim huzurun mavisi ama tek gördüğü kaosun kallavisi
Sorar oldum acı çektirmek için mi yaratmış Allah bizi?
Bil ki bunalsa da yaz günleri
İsyan edersen ukalasın
Dilediğin kadar mal mülk edin
Benim gözümde bi' fukarasın
Seneler önceydi yaz günleri
Yalanla yakıldı yâr küllerim
Her şey yalan, yalan şarkılarım; yalan satılmamış albümlerim!

Efkârım az değil al, beni yâr kurtar ne olur
Kadehlerde hep aynı akşamlar

Efkârım az değil al, beni yâr kurtar ne olur
Kadehlerde hep aynı akşamlar

Efkâra giden meçhul gemi dert taşır
Soluk almaz kimseler
Huzura gider zannedenler de var eli mahkûm bekler
Hayalim huzuru görmek Tanrı'm
Ben ölmeyi sönmek sandım
Karla kapatıp ört efkârı
Ne işe yarar düne dönmek yalnız?
Aç şarkımı dön tekrârına bak
Gör gerçeği, son kez bağırıp terk et hayat
İsteğin oldu, doğup büyüdüm ölmek kaldı

Eşrafımı kaybedip üzdüm
Alır mutluluğu caddemin hüznü
Sistem, seni madde mi düzdü?
Dünya derdini halledip üç gün sonra göçüp giderim buralardan
Neden bu safhada mahvedip üzdün?
Bir yolum yok, beni sevmedin hayat ama ben günahkârsam annemi güldür
Kimseden olmaz kimseye dost
Onlar yaranı yeni bir yarayla kapar
Eşit olmak değil istekleri; para, pul, hakimiyet, saraylar aga!
Düş peşinde vazgeçip aklından düş peşine bir başkasının
Peşinden gidilen insan insanlığını başkasına parayla satar!

Efkârım az değil al, beni yâr kurtar ne olur
Kadehlerde hep aynı akşamlar

Efkârım az değil al, beni yâr kurtar ne olur
Kadehlerde hep aynı akşamlar

Efkârım az değil al, beni yâr kurtar ne olur
Kadehlerde hep aynı akşamlar

Efkârım az değil al, beni yâr kurtar ne olur
Kadehlerde hep aynı akşamlar