Balladen om Larsen

BALLADEN OM LARSEN
Så sprengde dei døra med øks og med spett
Der låg gamle Larsen, dei hadde rett
Slik hadde han lege ei veke
- Det var gildt å sjå folk, sa'n Larsen

Vår sosialomsorg er gavmild i nød
Vår venn fekk ny skjorte sjøl om han var død
Så folda dei hendene på han
- Gud gjeve dykk løn, sa'n Larsen

Avisene leita fram sølvkanta ord:
Vår kjæraste pappa og onkel og bror
Du fòr altfor tidleg ifrå oss
- Nei, meiner de det? sa'n Larsen

Så folda dei hender, så song dei i kor
Og presten han hivde på tre skeier jord
Så draup det frå alle ei tåre
- Ei tåre er nok, sa'n Larsen

Så køyrde dei heimatt til steik og til vin
For no skulle slekta heidre bestefar sin
Der rauk siste alderspensjonen
- Skål for min død, sa'n Larsen

Og alle var glad for å samlast til fest
Og presten heldt bordpreik med godkjend effekt:
Han har det så godt no vår gamle
- Jau takk berre bra, sa'n Larsen

Då alt pent var sagt båd' om Larsen og Gud
Sat slekta og verka, heldt mest ikkje ut
For no sku dei snart dele arven
- Er alt det mi slekt? sa'n Larsen

I tre dagar slost dei om tepper og fat
Så venner frå før blei fylde med hat
Før alle drog misnøgde heim
- Ser dykk vel snart! sa'n Larsen