Anadolu

Anadolu
Beşikler vermişim Nuh'a, salıncaklar, hamaklar
Havva anan dünkü çocuk sayılır
Anadolu'yum ben tanıyor musun?

Utanırım utanırım fukaralıktan
Ele güne karşı çıplak üşür fidelerim
Harmanım kesat, kardeşliğin, çalışmanın, beraberliğin
Atom güllerinin katmer açtığı
Şairlerin, bilginlerin dünyalarında kalmışım bir başıma
Bir başıma ve uzak biliyor musun?

Binlerce yıl sağılmışım korkunç atlarıyla parçalamışlar
Nazlı seher sabah uykularımı
Hükümdarlar, saldırganlar, haydutlar
Haraç salmışlar üstüme
Ne İskender tatmışım, ne Sultan Murat
Göçüp gitmişler gölgesiz
Selam etmişim dostuma ve dayatmışım görüyor musun?

Nasıl severim bir bilsen?
Kör oğlunu, kara yılanı, meçhul askeri
Sonra pir sultanı ve Bedrettin'i
Sonra kalem yazmaz bir nice sevda
Bir bilsen onlar beni nasıl severdi?

Bir bilsen Urfa'da kurşun atanı
Minareden, barikattan, selvi dalından
Ölüme nasıl gülerdi bilmeni mutlak isterim
Duyuyor musun?

Öyle yıkma kendini
Öyle mahsun, öyle garip
Nerede olursan ol içirde, dışarda, derste, sırada
Yürü üstüne üstüne tükür yüzüne celladın
Fırsatçının, iş birlikçi hayının

Dayan kitab ile, dayan iş ile
Tırnak ile, diş ile, umut ile, sevda ile, düş ile
Dayan rüsva etme beni
Gör nasıl yeniden yaratılırım
Namuslu genç ellerinle

Kızlarım, oğullarım var gelecekte
Her biri vaz geçilmez cihan parçası
Kaç bin yıllık hasretimin goncası
Gözlerinden, gözlerinden öperim
Bir umudum sende anlıyor musun?