Bu Gece En Hüzünlü Şiiri Yazabilirim/Kimse Bilmez

Bu gece en hüzünlü şiiri yazabilirim
Şöyle diyebilirim gece yıldızla dolu
Ve yıldızlar masmavi titreşiyor uzakta
Şakıyarak dönüyor gökte gece rüzgarı

Bu gece en hüzünlü şiiri yazabilirim
Sevdim ben onu, o da beni sevdi bir ara
Kollarıma aldım bu gece gibi kaç gece
Kaç defa öptüm onu sonsuz göğün altında

Sevdi beni o, ben de onu sevdim bir ara
O durgun iri gözler sevilmez miydi ama
Bu gece en hüzünlü şiiri yazabilirim
Yokluğunu düşünüp gitmesine yanmakla

Duyup geceyi, onsuz daha engin geceyi
Ota düşen çiğ gibi düşmekte şiir cana
Ne gelir elden sevgim onu tutamadıysa
Gece yıldız içinde o yoldaş değil bana hepsi bu

Uzaklarda şarkı söylüyor biri
Yüreğim dayanmıyor gitmesine kolayca
Gözlerim onu arar onu yaklaştırmak ister gibi

Yüreğim arar onu
O yoldaş değil bana
Artık sevmiyorum
Ya nasıl, nasıl sevmiştim

Sesim arar rüzgara ulaşmak için onu
Ellere yar olur
Öpmemden önceki gibi
O ses ışıl ışıl ten ve sonsuz bakışlarla
Artık sevmiyorum ya severim belki yine

Ne uzundur unutuş
Vah ne kısadır sevda
Böyle gecelerde kollarıma aldım çünkü
Yüreğim dayanmıyor gitmesine kolayca
Belki bana verdiği son acıdır bu acı
Belki son şiirdir bu yazdığım şiir ona