Mazi

Eskilerde gibisin hala yanlış düşüncelerle
Yanında biterdim hep sen düşünce derde
Beni yanlış tanıdın ama inanırım dirence
Sırtımda pençe, gözümde yaş, üzülme bence

Yüzünden bir damla yaş akmamalıydı
Canını sıkmamalı, kendimden bıkmamalıydım
Geriye dönmem için tek bir özür yeterliydi oysa
Ancak, o yüzük parmağından çıkmamalıydı

İki yıl çabuk geçti, toz bulaştı gelinliğin
El verdim oysa ki ben, beni seç dün yerine
Odana dert doluyor gül yerine
Uzun süredir ağlıyorum, sen bari gül yerime

Doluşmuş kelebekler bir günlük gözyaşına
Bahaneleri kes be canım, sıkıldım bitti de şuna
Yeniden gelme o dar sokağın en başına
Papatyaları saklıyorum gelecek yılbaşına

Sana ben hiç bu kadar dolmamıştım
Sen varken odama karanlık hiç böyle doğmamıştım
Evet seviyordum, susuyordum ama solmamıştım
Hiç bir aşık güneşinden bu kadar donmamıştır

Sana ben hiç bu kadar dolmamıştım
Sen varken odama karanlık hiç böyle doğmamıştım
Evet seviyordum, susuyordum ama solmamıştım
Hiç bir aşık güneşinden bu kadar donmamıştır

Sana ben hiç bu kadar dolmamıştım
Sen varken odama karanlık hiç böyle doğmamıştım
Evet seviyordum, susuyordum ama solmamıştım
Hiç bir aşık güneşinden bu kadar donmamıştır

Eskimiş yalanların kıyılarında yüzelim
Hadi bir bahane daha üret de küselim
Sana annem kadar inanmıştım bozuldu düzenim
Bir kere doğru söyle hiç sevmedin güzelim

Gerçekleri hep kendime sakladım
Zehirli hançerleri hep kendime sapladım
Geçmişi sen, geleceği ben hesapladım
Bir yangın üzerime doğru geliyor koşar adım

İki yıl çabuk geçti, damatlığımı çöpe attım
Gündüzler basit fakat, geceler gider aklım
Senden bu yana duvarlarıma çok kan aktı
Ben de kanayan tüm resimlerini ateşe attım

Yanıp kül olan resim değil hayallerdi
Bugün yaktıklarım kalbe bir ara değenlerdi
Çok derin sevdim, sen güneş değil seldin
Beni öldüren bensiz yaşayaman sendin

Sana ben hiç bu kadar dolmamıştım
Sen varken odama karanlık hiç böyle doğmamıştım
Evet seviyordum, susuyordum ama solmamıştım
Hiç bir aşık güneşinden bu kadar donmamıştır

Sana ben hiç bu kadar dolmamıştım
Sen varken odama karanlık hiç böyle doğmamıştım
Evet seviyordum, susuyordum ama solmamıştım
Hiç bir aşık güneşinden bu kadar donmamıştır

Sana ben hiç bu kadar dolmamıştım
Sen varken odama karanlık hiç böyle doğmamıştım
Evet seviyordum, susuyordum ama solmamıştım
Hiç bir aşık güneşinden bu kadar donmamıştır

Sana ben hiç bu kadar dolmamıştım
Sen varken odama karanlık hiç böyle doğmamıştım
Evet seviyordum, susuyordum ama solmamıştım
Hiç bir aşık güneşinden bu kadar donmamıştır