Virus (feat. Ali Gdaal)

اون سی روز هر ماه بیرونه از خاک، بی خونه
اون ویروسه حرفاشمیخونه همرات، میخونه
نگو میپوسه تنها، بی جونه دستاش، بی جونه
نگو دیروزش بر باد، بیهوده فرداش، بیهوده (آه، آه، آه، آه، آه)

روحم کثافته، پاره پاره
گل خارداره، دلم که صفتِ مار داره
همه ایرانمو گاییدن، همینه بارداره
پایدار، یه فریاده که تا پای دار بامه
هرکی بازی میکنه همونجور که کارت داره
ولی واسه ما همه چی ریسکه و سامواره
احساس تاریکیه، اونور ماه بامه
صدام همه جا پخشه، بهم بگو ماهواره

رو صدام نمیتونن موج بندازن
مثِ سرطانم، باید رو من موج بندازن
هَـ هَه، مگه منو از رو برج بندازن
تا از اوج بندازن
ضد جورج بن لادن
پای حرفام موندم هرچی فحش بم دادن
برا فکرای قفلشون مثِ امدادم
از اون قفلای قدیمن، تا وا شه لم دارن
آهنگامم مثِ فیلمنامه ن، همه تِم دارن
مث ویروسی پخش شدم تو گوش ملت
ادامه میدم از همون جا که گوگوشه ول کرد
همهٔ صفحه های شعرِ زندگیمو حفظ شن
تو خاطراتشون مث دفتر چهل برگ

اون سی روز هر ماه بیرونه از خاک، بی خونه
اون ویروسه حرفاشمیخونه همرات، میخونه
نگو میپوسه تنها، بی جونه دستاش، بی جونه
نگو دیروزش بر باد، بیهوده فرداش، بیهوده (آه، آه، آه)

قلمو برداشتم، نوشتم دور اَ كينه
اگه خاكى باشى بهشتم رو زمينه
دوباره شروع میشه بازى با لفظا پَ
مفهوم فرمانده ست، قافيه ها سربازن، آه
پُر كلمات مريضه تو سرم
مغز نمىخوابه تا همه شو نريزه رو ورق
تنم آماده به جنگ بوده هميشه تو خطر
بودم آواره تو غرب، فكر هميشه تو وطن

وضعيت بده، گرگا تو كمينن همه
اگه شل بگيرم سفت منو زمينم زده
مامان گريه مىكنه ولى خشکه ديده هاش و
بابا آزاده ولى پشت ميله هاست، آره
رفيقم پشت من، پشت هم يه مشكل هَـ
نه نميشه مانعِ رشد من ز عمق شهر
چون قلم باز يه تبِ داغ داره
اين شعرا پايداره، تا پاى دار بامه
ساكن بهشتم زادۀ جهنم
ورسا رو میكُشه، قاتله قلمم
واضحه من حرفم، شاعر هر سبكم
راسخه من عزمم واسۀ هدفم

اون سی روز هر ماه بیرونه از خاک، بی خونه
اون ویروسه حرفاشمیخونه همرات، میخونه
نگو میپوسه تنها، بی جونه دستاش، بی جونه
نگو دیروزش بر باد، بیهوده فرداش، بیهوده

قول میدم نشی تنها
قول میدم که من نزنم درجا
قول میدم که باشم یاد فردا
قول میدم که باشم پای حرفام

قول میدم نشی تنها
قول میدم که من نزنم درجا
قول میدم که باشم یاد فردا
قول میدم که باشم پای حرفام (آه، آه، آه)

براتون زبونم عذابه
برا شستنِ دروغاتون روونتر از آبه
روونتر از آبه یعنی روونتر از a, b, c
فکر کردن خزونمه، عیبی نی
بعد از خزون زمستون و بعد بهاره
تابستون کوتاهه ولی خاطراتش موندگاره
توی قهوۀ تلخه، تاریخمون مونده فالش
هرچی داشتیمو کردیم با دستامون زودی چالش
دلم تنگ بود، نگو کمبود نبود، نگو بودم خارج
هر روز کبودتره پا چِش
نگو بده حالش
آزادتر اَ کبوتره بالش
امید به ایرانه
شبا زیر سرش جای بالش
زیر سرش جای بالش (آه)

شعر يه نقاشىه كه فكر قالبشه جالبه كه
تو افكارم بازم جولان مىدم مىگم
من پديدۀ دوران مىشم
همون دورانى كه تو رسيدى تازه بهش
میگن جیدال كوش، پسر روى beatـم من
جاى گوش مردم زدم توى micـم حرف
ساختمش، نرفت چيزى توى جيبم
يعنى گاهى شهرت بدتر گوشه گيرم كرد
وقتى دوستام كردن روى دشمنو سفيد
خدا در گوشم گفت جاتو محكم تو بگير
گفت با من باش مىشه همه چى آروم
تو يه ستاره اى، بده به اين شب سياه نور
میدم به شب سياه نور