Zougla
Αυτό είναι μια καρδιά ενός παιδιού που σταματάει να χτυπάει
Για μια βάρκα που τρύπησε για μια μάνα που πονάει
Για κάποια χώρα που πληγώνει, βόμβες να χει να πετάει
Για μια οικογένεια στη χώρα αυτή, που χει παιδί που πεινάει
Για τα σύνορα που βγήκανε με χάρακα ένα χάραμα
Για μια γαμημένη εθνική άμυνα
Για κάποια τρύπια δάνεια
Για κάποια πετρέλαια και κάποια τράπεζα
Κατάπινες τις χλεπες που σου ριχναν
Στα νιάτα σου οι ντόπιοι βλάκα
Τώρα φτύνεις τα ίδια σάλια
Μικροαστοί γονείς σε ωραία κάστρα
Ανήκουν σε πάστα που αν ο ξένος έχει φράγκα τότε μόνο είναι στην ίδια κάστρα
Για ποια οικογένεια μου μιλάν
Που κάνουνε συλλόγους, ενώ δεν θα πρεπε να ναι γονείς καν
Μιλάς για αξίες και ήθη αγορασμενε
Με πόσους ψήφους πήρες το τρακτέρ σου γαμημένε
Αν τα πιστεύω σου αγοράζονται πιστεύω δεν τα λένε
Κι αν πίστευα ότι πίστευες, πάντα οι άλλοι θα φταίνε
Σιχάθηκα και το γιατί πλέον δεν το αναρωτιέμαι
Ούτε εγώ νιώθω οικεία εδώ
Είμαι μαζί σου ξένε
Αν θέλω στην ζούγκλα να ζω γιατί έφτιαξα πολιτισμό
Αν οι άνθρωποι δεν αλλάζουν πως σταμάτησα να σ' αγαπώ
Αν με ένστικτα λειτουργώ γιατί σκατά να το σκεφτώ
Αν οι άνθρωποι δεν αλλάζουν πως σταμάτησα να σ' αγαπώ
Αν θέλω στην ζούγκλα να ζω γιατί έφτιαξα πολιτισμό
Αν οι άνθρωποι δεν αλλάζουν πως σταμάτησα να σ' αγαπώ
Αν με ένστικτα λειτουργώ γιατί σκατά να το σκεφτώ
Αν οι άνθρωποι δεν αλλάζουν πως σταμάτησα να σ' αγαπώ
Δύο τόνοι παραμυθάς στο καράβι
Και ο δημοσιογράφος τον Κινέζο μου κάνει
Ένας τύπος κίτρινος συγκαλύπτει κάποιων αντρών τα λάθη
Πόσο Ανατολίτες είναι κάποιοι
Ποιανού είναι το λιμάνι
Στη βουλή χορογραφουν δεύτερο Ζάλογγο
Και κάνουν τα άκρα να φαίνονται ιππότες πάνω στο άλογο
Δημιουργία πόλωσης κρύψει το μέτρο στον ανήξερο
Να κάνουν καριέρα πουτάνας γιοί σαν το Τζημερο
Η ανθρωπότητα για ανθρωπιά διψάει
Μα ο άνθρωπος πεινάει
Κι έτσι το μίσος που έχει μέσα του ξυπνάει
Γι αυτό ο καραφλός πουτάνας γιος εδώ γελάει
Κι έτσι ο πρόσφυγας τον πρόσφυγα πρόστυχα τον ξεχνάει
Αν θέλω στην ζούγκλα να ζω γιατί έφτιαξα πολιτισμό
Αν οι άνθρωποι δεν αλλάζουν πως σταμάτησα να σ' αγαπώ
Αν με ένστικτα λειτουργώ γιατί σκατά να το σκεφτώ
Αν οι άνθρωποι δεν αλλάζουν πως σταμάτησα να σ' αγαπώ
Αν θέλω στην ζούγκλα να ζω γιατί έφτιαξα πολιτισμό
Αν οι άνθρωποι δεν αλλάζουν πως σταμάτησα να σ' αγαπώ
Αν με ένστικτα λειτουργώ γιατί σκατά να το σκεφτώ
Αν οι άνθρωποι δεν αλλάζουν πως σταμάτησα να σ' αγαπώ
Για μια βάρκα που τρύπησε για μια μάνα που πονάει
Για κάποια χώρα που πληγώνει, βόμβες να χει να πετάει
Για μια οικογένεια στη χώρα αυτή, που χει παιδί που πεινάει
Για τα σύνορα που βγήκανε με χάρακα ένα χάραμα
Για μια γαμημένη εθνική άμυνα
Για κάποια τρύπια δάνεια
Για κάποια πετρέλαια και κάποια τράπεζα
Κατάπινες τις χλεπες που σου ριχναν
Στα νιάτα σου οι ντόπιοι βλάκα
Τώρα φτύνεις τα ίδια σάλια
Μικροαστοί γονείς σε ωραία κάστρα
Ανήκουν σε πάστα που αν ο ξένος έχει φράγκα τότε μόνο είναι στην ίδια κάστρα
Για ποια οικογένεια μου μιλάν
Που κάνουνε συλλόγους, ενώ δεν θα πρεπε να ναι γονείς καν
Μιλάς για αξίες και ήθη αγορασμενε
Με πόσους ψήφους πήρες το τρακτέρ σου γαμημένε
Αν τα πιστεύω σου αγοράζονται πιστεύω δεν τα λένε
Κι αν πίστευα ότι πίστευες, πάντα οι άλλοι θα φταίνε
Σιχάθηκα και το γιατί πλέον δεν το αναρωτιέμαι
Ούτε εγώ νιώθω οικεία εδώ
Είμαι μαζί σου ξένε
Αν θέλω στην ζούγκλα να ζω γιατί έφτιαξα πολιτισμό
Αν οι άνθρωποι δεν αλλάζουν πως σταμάτησα να σ' αγαπώ
Αν με ένστικτα λειτουργώ γιατί σκατά να το σκεφτώ
Αν οι άνθρωποι δεν αλλάζουν πως σταμάτησα να σ' αγαπώ
Αν θέλω στην ζούγκλα να ζω γιατί έφτιαξα πολιτισμό
Αν οι άνθρωποι δεν αλλάζουν πως σταμάτησα να σ' αγαπώ
Αν με ένστικτα λειτουργώ γιατί σκατά να το σκεφτώ
Αν οι άνθρωποι δεν αλλάζουν πως σταμάτησα να σ' αγαπώ
Δύο τόνοι παραμυθάς στο καράβι
Και ο δημοσιογράφος τον Κινέζο μου κάνει
Ένας τύπος κίτρινος συγκαλύπτει κάποιων αντρών τα λάθη
Πόσο Ανατολίτες είναι κάποιοι
Ποιανού είναι το λιμάνι
Στη βουλή χορογραφουν δεύτερο Ζάλογγο
Και κάνουν τα άκρα να φαίνονται ιππότες πάνω στο άλογο
Δημιουργία πόλωσης κρύψει το μέτρο στον ανήξερο
Να κάνουν καριέρα πουτάνας γιοί σαν το Τζημερο
Η ανθρωπότητα για ανθρωπιά διψάει
Μα ο άνθρωπος πεινάει
Κι έτσι το μίσος που έχει μέσα του ξυπνάει
Γι αυτό ο καραφλός πουτάνας γιος εδώ γελάει
Κι έτσι ο πρόσφυγας τον πρόσφυγα πρόστυχα τον ξεχνάει
Αν θέλω στην ζούγκλα να ζω γιατί έφτιαξα πολιτισμό
Αν οι άνθρωποι δεν αλλάζουν πως σταμάτησα να σ' αγαπώ
Αν με ένστικτα λειτουργώ γιατί σκατά να το σκεφτώ
Αν οι άνθρωποι δεν αλλάζουν πως σταμάτησα να σ' αγαπώ
Αν θέλω στην ζούγκλα να ζω γιατί έφτιαξα πολιτισμό
Αν οι άνθρωποι δεν αλλάζουν πως σταμάτησα να σ' αγαπώ
Αν με ένστικτα λειτουργώ γιατί σκατά να το σκεφτώ
Αν οι άνθρωποι δεν αλλάζουν πως σταμάτησα να σ' αγαπώ
Credits
Writer(s): Iratus, Gioni
Lyrics powered by www.musixmatch.com
Link
© 2024 All rights reserved. Rockol.com S.r.l. Website image policy
Rockol
- Rockol only uses images and photos made available for promotional purposes (“for press use”) by record companies, artist managements and p.r. agencies.
- Said images are used to exert a right to report and a finality of the criticism, in a degraded mode compliant to copyright laws, and exclusively inclosed in our own informative content.
- Only non-exclusive images addressed to newspaper use and, in general, copyright-free are accepted.
- Live photos are published when licensed by photographers whose copyright is quoted.
- Rockol is available to pay the right holder a fair fee should a published image’s author be unknown at the time of publishing.
Feedback
Please immediately report the presence of images possibly not compliant with the above cases so as to quickly verify an improper use: where confirmed, we would immediately proceed to their removal.