Düşler Ve Ötesi - Symphonic Rock Nonstop Vers.

İpi boşanmış bir sandalım, salınırım mavilerde
Hem yorganım, hem yastığım sarılırım maviliklere
Hem yorganım, hem yatağım sarılırım maviliklere
Kendi gözyaşlarımın denizinde yüzerim

Dar gelir her yer bana gezerim de, gezerim
Dar gelir her yer bana gezerim de, gezerim
Bir çift kanat üzerinde, senle dolu yüreğimle

Ner'de akşam orda sabah, yolcusuyum sevginin
Ner'de akşam orda sabah, yolcusuyum sevginin
Ner'de akşam orda sabah, ner'de akşam orda sabah
Bir gün yetişeceğim

Ner'de akşam orda sabah, ner'de akşam orda sabah
Bir gün yetişeceğim

Gerçek sanıp sevdiklerim, gerçeklerin gölgesi
Sığındığım her liman, yalancılar bölgesi
Sığındığım her liman, yalancılar bölgesi

"Yoruldun mu?" dese de gönlümün kırlangıcı
Her bitiş getiriyor, yeni bir başlangıcı
Her bitiş getiriyor, yeni bir başlangıcı
Bir çift kanat üzerinde, senle dolu yüreğimle

Ner'de akşam orda sabah, yolcusuyum sevginin
Ner'de akşam orda sabah, yolcusuyum sevginin
Ner'de akşam orda sabah, ner'de akşam orda sabah
Bir gün yetişeceğim

Ner'de akşam orda sabah, ner'de akşam orda sabah
Bir gün yetişeceğim
Ner'de akşam orda sabah, ner'de akşam orda sabah
Bir gün günaydın

Bir yankısın sen
Bir şeylerin yankısı
Hayatın tekrаr tekrаr
Bir çarpışın sancısı

Bir yankısın sen
Bir şeylerin yankısı
Hayatın tekrаr tekrаr
Bir çarpışın sancısı

Saygı ner'de, sevgi ner'de, sen ner'de? (Sen ner'de?)
Yalnızca yankılanan sesin duyuluyor perde perde

Her şeyi tekrаrlаrsın
Yoktur senin sözlerin
Yaşamak sevmekse eğer
Yaşamıyor gözlerin

Yine de yüreğimde sen biricik yankısın
En soğuk gecelerde sen sıcacık atkısın

Saygı ner'de, sevgi ner'de, sen ner'de? (Sen ner'de?)
Yalnızca yankılanan sesin duyuluyor perde perde

Ne güzel bir rüzgâr esiyor, usulca
Hissetmezsin sarar, çoğalır yavaşça
Uçuşur başaklar, tutuşur bulutlar
Ve kökünden koparır seni, deli bir kasırga

Anlamazsın açılır kanatların
Bilinmez bir ışıltıya

Tutuldun mu dönmek zordur
Aşk denen kasırgaya
Kasırgaya

Sonra bir sessizlik yaklaşır, usulca
Hissetmezsin sarar ayrılık, yavaşça
Uçuşur duygular, kapanır kapılar
Ve kökünden koparır seni, deli bir kasırga

Anlamazsın açılır kanatların
Bilinmez bir ışıltıya

Tutuldun mu dönmek zordur
Aşk denen kasırgaya
Kasırgaya

Es, es, es rüzgâr, es, es
Es, es, es rüzgâr, es, es
Es, es, es rüzgâr, es, es
Es, es, es rüzgâr, es, es
Es, es, es rüzgâr, es, es

İçimde ışıklı bir yağmur yağıyor
Ve gözümde mutluluk, bardaktan boşalıyor
Odamda anılar, gitgide büyüyor
Ve düşüncem usulca seninle buluşuyor

Açılıyor bulutlar, uçuşuyor yıldızlar
Ve başlıyor sonsuz yolculuklar

Samanyolu, sevgi dolu
Samanyolu, senle dolu
Samanyolu, sevgi dolu
Samanyolu en güzel akşamların sarhoşluğu

Bazı akşamlar beni terk eder de gider
Onsuz bomboş günler, bomboş kelimeler
Bazen de çıkar gelir, kederler de biter
Onunla ışıklanır, karanlık geceler

Geceler yavaşça gündüze varıyor
Samanyolu uyurken insanlar uyanıyor
Açılıyor bulutlar, uçuşuyor yıldızlar
Ve başlıyor sonsuz yolculuklar

Samanyolu, sevgi dolu
Samanyolu, senle dolu
Samanyolu, sevgi dolu
Samanyolu, en güzel akşamların sarhoşluğu

Bazı akşamlar beni terk eder de gider
Onsuz bomboş günler, bomboş kelimeler
Bazen de çıkar gelir, kederler de biter
Onunla ışıklanır, karanlık geceler

Samanyolu, sevgi dolu (Bazı akşamlar beni terk eder de gider)
Samanyolu, senle dolu (Onsuz bomboş günler, bomboş kelimeler)
Samanyolu, sevgi dolu (Bazen de çıkar gelir, kederler de biter)
Samanyolu (Onunla ışıklanır, karanlık geceler)

Samanyolu, sevgi dolu (Bazı akşamlar beni terk eder de gider)
Samanyolu, senle dolu (Onsuz bomboş günler, bomboş kelimeler)
Samanyolu, sevgi dolu (Bazen de çıkar gelir, kederler de biter)
Samanyolu (Onunla ışıklanır, karanlık geceler)

Bir sabah, bir başka sabah gibi baksaydın aynaya
Ve yavaş yavaş başlasaydın gerçekleri anlamaya
Kanında yavaş yavaş bir şeyler, bir şeyler kaynayınca
İnsan bir başka olur sevgiyi gerçekten anlayınca

Anlayacaksın sorunların yalnız sende çözüldüğünü
Anlayacaksın ağlayınca yalnız senin üzüldüğünü
Anlayacaksın sorunların yalnız sende çözüldüğünü
Anlayacaksın ağlayınca yalnız senin üzüldüğünü

Şöyle gülümse, kalk yüzünü yıka
Sonra neşeyle bak şu aynaya
Şöyle gülümse, kalk yüzünü yıka
Sonra neşeyle bak şu aynaya

Anlayacaksın sorunların yalnız sende çözüldüğünü
Anlayacaksın ağlayınca yalnız senin üzüldüğünü
Anlayacaksın sorunların yalnız sende çözüldüğünü
Anlayacaksın ağlayınca yalnız senin üzüldüğünü

Şöyle gülümse, kalk yüzünü yıka

Uyanınca düşünmeli
Karışmadan yeni güne
Bugün neler vereceğim
Dostlarıma sevdiğime

Düşünmeli, silkinmeli
Kurtulmalı anılardan
Neler neler alacağız
Işık dolu yarınlardan

Uyanmaksa bütün amaç
Bitkiler de uyanıyor
Gece gündüz uyuklayan
Nice insan yaşlanıyor

Karlar sessizce yığılır
Buzlar toplanır, uzanır
Sular boşalır, sel alır
Her şey kendiyle çoğalır

Sevgi, sevgiyle çoğalır
Söner her şey sevilmezse

Her sabah donar yüreğin
Seni bir şey beklemezse
Her sabah donar yüreğin
Seni bir şey beklemezse
Her sabah donar yüreğin
Seni bir şey beklemezse

Sevgi, hoşgörünün ikinci adıdır
Hoş görmek hayatın en güzel tadıdır
Sevgi tanımaktır, tanımaksa anlamak
İnanmak kuşkusuz, hoşgörüp sarılmak

Şöyle bir bak kendine, senin kusurların yok mu?
Affet sen de sevdiğini, sevdiğine bu çok mu?
Şöyle bir bak kendine, senin kusurların yok mu?
Affet sen de sevdiğini, sevdiğine bu çok mu?

Sevgi hoşgörüsüz tutuşmuş bir orman
Yanmasın sevgimiz, yarınlara varmadan
Sevgi hoşgörünün yağmuruyla sulanır
Yeşerir gönüller, geleceğe uzanır

Şöyle bir bak kendine, senin kusurların yok mu?
Affet sen de sevdiğini, sevdiğine bu çok mu?
Şöyle bir bak kendine, senin kusurların yok mu?
Affet sen de sevdiğini, sevdiğine bu çok mu?

Hoş görsen, boş versen sevgin kaybetmez kazanır
Bugünden yarına çiçekli bir yol uzanır
Hoş görsen, boş versen sevgin kaybetmez kazanır
Bugünden yarına çiçekli bir yol uzanır
Hoş görsen, boş versen sevgin kaybetmez kazanır
Bugünden yarına çiçekli bir yol uzanır

Ner'den geldiyse geldi, kondu bir gün dalıma
Çare arar gibiydi sonsuz karanlığıma
Düşlerin boşluğunda ümitli bir uçaktı
Hüzünlerimi kesen sihirli bir bıçaktı

Ateşböceği, aydınlat geceyi
Şarkılara dizelim bin bir heceyi
Ateşböceği, aydınlat geceyi
Işıltınla tutuştur karalanmış gerçeği

Dost olduk yavaş yavaş, anlattı ülkesini
Eskiden ışıl ışıl yanan güneşlerini
Ner'den gelmişse bir gün, bir ressamla, bir deli
Baştan başa siyaha boyamışlar her yeri

Boyanmadan kapkara siyaha batan güneş
Her biri koşup almış birer parçacık ateş
Hepimiz ayrı dallarda yüreklerimizde ateş
Kavuşuruz belki de yeniden yanar güneş

Ateşböceği, aydınlat geceyi
Şarkılara dizelim bin bir heceyi
Ateşböceği, aydınlat geceyi

Hiçbir şey ülkesinde
Hiçbir şey, her şeymiş
Her şey, hiçbir şey
Hiçbir şey
Her şey, hiçbir şey
Aşklar, dostluklar, arkadaşlık
Hiçbir şey, hiçbir şey
Dağlar, nehirler, ağaçlar
Hiçbir şeymiş, hiçbir şey

Anılar, yarınlar, görüntüler
Hiçbir şey, hiçbir şey
Hiçbir şey her şey, her şeymiş
Her şey, hiçbir şey
Hiçbir şey, her şey
Her şey, hiçbir şey

Sonsuz bir yokluk
Kıpırtısız, sessiz, alabildiğine
Karanlık, susuz, havasız, hiçbir şeysiz
Yokluk işte
Olmayan zamanların, olmayan bir yerinde ilk kez kıpırdadı
Bir çift dudak, bir çift göz, bir çift el
Ve ilk varlığın tohumu atıldı yokluğun ortasına
Ve bir çiçek büyüdü; renksiz, kokusuz, dikensiz, yapraksız
Yalnızca bir çiçek
Ve büyüdü hiçbir şey istemeyerek
Susuz, havasız, ışıksız, topraksız; büyüdü, büyüdü, büyüdü
Düşüncelere sığabilen bütün büyüklükleri aştı
Ve bütün güzelliklerin gerçeğine ulaştı
Su istedi, toprak istedi, hava istedi, ışık istedi
Böcekler, başka çiçekler, güzellikler
Ve en çok onu koklayacak bir insan, bir can istedi
Sevgisini, güzelliğini görecek bir can, yalnızca bir can
Ve bu arzuyla yanıp tutuştu durmadan
Isındı, ısındı, tutuştu
Kızarmış dev yapraklar
Sıcacık bir doğumun mutluluğuyla kıvrıldı
Ve milyonlarca yanardağ gibi patladı
Dağıldı paramparça yokluğun ortasına
Ve şimdi görünce yalnızca sevgiden oluşan kendi parçacıklarının
Sevgisizlikten kuruduklarını, birbirlerine düşman olduklarını
O dev çiçek ağlıyor, ağlıyor, güleceği günü bekliyor
Bekliyor, bekliyor, bekliyor, bekliyor

Taş devri insanları
Taşlaşmış duyguları
Körelmiş bakışları, boş şarkıları

Taş devri insanları
Taşlaşmış duyguları
Körelmiş bakışları, boş şarkıları

Ayın ışıkları
Vuruyor, donmuş dünyaya
Bir toz zerresiyim
Uçuyorum bu akşam yanına
İstemezdim böyle kalmanı bir başına
Zaman sensiz bitmiyor
Basmıyor yeni yaşına

Ayın ışıkları
Gölgeler yapsın yollarda
Yüreğin atsın artık
Bu akşam ilk kez gül bana

Ayın tozlarını
Sevdanın buzlarını
Savur sonra yık ver bana

İstemezdim böyle kalmanı bir başına
Zaman sensiz bitmiyor
Basmıyor yeni yaşına
Bir başına, bir başına, bir başına

Dikkatle ör sevgiyi, birleştir ilmikleri
Şefkatle sev gülmeyi, sıkıştır düğümleri
Yeniden, yeniden, yeniden durma
Yeniden, yeniden, yeniden başla

Bir daha, bir daha, bir kez daha
Nerede, nerede, nerede sorma
Orada, şurada, burada ara
Bir daha, bir daha, bir kez daha

Öyle güzel bir sır var, saklıyor tüm aynalar
Her sevgide bin düş var, görüyor arayanlar
Yeniden, yeniden, yeniden durma
Yeniden, yeniden, yeniden başla

Bir daha, bir daha, bir kez daha
Nerede, nerede, nerede sorma
Orada, şurada, burada ara
Bir daha, bir daha, bir kez daha

Bir gün bir bakacaksın; bugün, dün
Yarın; bugün, ulaşılmaz öbür gün
Bir şey anlamadım

Daha mı?
Dahası yok bu her şeyin ötesi
Bir şey anlamadın
Her şeyin ötesine geldin, başlangıcına yani

Daha mı? Dahası yok (Bir şey anlamadım)
Bu her şeyin ötesi, her şeyin ötesine geldin
Başlangıcına yani, başına