อยู่คนเดียว

อยู่คนเดียวกับตอนเย็นเย็น
และก็ไม่เห็นว่าจะต้องมีใครใครมาเคียงข้าง
อยู่ลำพังกับความอ้างว้าง
นั่งมองดูแสงรำไรของดวงตะวันจนลับไป
เหม่อมองจันทร์ที่ลอยขึ้นมา
ดึกดื่นอย่างนี้แล้วเพื่อนที่มีที่ดีที่สุดคือหมอนข้าง
อยู่เหงาเหงาอย่างคนที่ปล่อยวาง
ก็อยู่อย่างนี้จนชิน

ไอ้คนไม่รู้ก็คอยจะถาม ทำไมไม่หาใคร
สักคน เข้าใจ และรักจริง
ก็ทุกคน ดูแสนดี ดูจริงใจ
ก็ยินดีที่ได้เจอแต่ No no no no no no oh woh

ก็เพราะเวลาฉันรักรักจริง
มันมาไม่นิ่งเอาตอนเธอ มาทิ้งไป
คนมันรักมาก มันก็เลยเสียดาย
มันปวดใจจะบอกใคร ก็ไม่ช่วย
เพราะรักเองเจ็บเอง ก็อยู่อย่างคนไม่มีแฟน
จะหาใครมาแทน ก็กลัวว่าเขาจะมาซ้ำ
ก็เดี๋ยวนี้คนน่ะใจดำ เลยคบกันเที่ยวแบบขำขำ
ก็เจ็บประจำ ก็เลยต้องอยู่คนเดียว

ไอ้คนไม่รู้ก็คอยจะถาม ทำไมไม่หาใคร
สักคน เข้าใจ และรักจริง
ก็ทุกคน ดูแสนดี ดูจริงใจ
ก็ยินดีที่ได้เจอแต่ No no no no no no oh woh

ก็เพราะเวลาฉันรักรักจริง
มันมาไม่นิ่งเอาตอนเธอ มาทิ้งไป
คนมันรักมาก มันก็เลยเสียดาย
มันปวดใจจะบอกใคร ก็ไม่ช่วย
เพราะรักเองเจ็บเอง ก็อยู่อย่างคนไม่มีแฟน
จะหาใครมาแทน ก็กลัวว่าเขาจะมาซ้ำ
ก็เดี๋ยวนี้คนน่ะใจดำ เลยคบกันเที่ยวแบบขำขำ
ก็เจ็บประจำ ก็เลยต้องอยู่คนเดียว

ก็เพราะเวลาฉันรักรักจริง
มันมาไม่นิ่งเอาตอนเธอ มาทิ้งไป
คนมันรักมาก มันก็เลยเสียดาย
มันปวดใจจะบอกใคร ก็ไม่ช่วย
เพราะรักเองเจ็บเอง ก็อยู่อย่างคนไม่มีแฟน
จะหาใครมาแทน ก็กลัวว่าเขาจะมาซ้ำ
ก็เดี๋ยวนี้คนน่ะใจดำ เลยคบกันเที่ยวแบบขำขำ
ก็เจ็บประจำ ก็เลยต้องอยู่คนเดียว