Beloved

Bunca zaman bana anlatmaya çalıştığını, kendimi bulduğumda anladım
Herkesin mutlu olmak için başka bir
yolu varmış kendi yolumu çizdiğimde anladım
Bir tek yaşayarak öğrenilirmiş hayat; okuyarak, din
leyerek değil bildiklerini bana neden anlatmadığını anladım Yüreğinde
aşk olmadan geçen her gün kayıpmış, aşk p
eşinden neden yalınayak koştuğunu
anladım Acı doruğa ulaştığında gözyaşı gelmezmiş
gözlerden, neden hiç ağlamadığını anladım
Ağlayanı güldürebilmek, ağlayanla ağlamaktan daha değerliymiş, göz yaş
ımı kahkahaya çevirdiğinde anladım Bir insanı herhangi biri
kırabilir, ama bir tek en çok sevdiği acıtabilirmiş, çok
acıttığında anladım Fakat hak edermiş sevilen onun için dökülen her
damla gözyaşını, göz
yaşlarıyla birlikte sevinçler terkettiğinde anladım Yalan söylememek
değil, gerçeği gizlememekmiş
marifet, yüreğini elime koyduğunda anladım "
Sana ihtiyacım var, gel" diyebilmekmiş güçlü olmak, sana
"git" dediğimde anladım Biri sana "git" dediğinde "kalmak istiyorum"

diyebilmekmiş sevmek,
git dediklerinde gittiğimde anladım
Sana sevgim şımarık bir çocukmuş, her dü
ştüğünde zırıl zırıl ağlayan, büyüyüp
bana sımsıkı sarıldığında anladım Özür dilemek değil, "affet ben
i " diye haykırmak istemekmiş pişman olmak, ge
rçekten pişman olduğumda anladım Ve gurur; kaybedenlerin,
acizlerin maskesiymiş sevgi dolu yüreklerde
gurur olmazmış, yüreğimde sevgi bulduğumda anladım Ölürcesine isteyen
beklemez sadece umut edermiş bir gün affedilmeyi, b
eni affetmeni ölürcesine istediğimde anladım Sevgi emekmiş emek
ise vazgeçmeyecek kadar, ama özgür bırakacak kadar sevmekmiş...