Ena Mikro Hrisopsaro

Ένα μικρό χρυσόψαρο
Στη γυάλα στο καθιστικό
Κάθε πρωί το ρωτάω πως πάμε
Μου λέει ποίος είσαι εσύ δεν σε θυμάμαι

Κάθε που βρίσκομαι σε πανικό
Με κοιτάζει με το στόμα ανοιχτό
Μ'ένα ύφος έκπληκτο
Αναρωτιέται ακόμη πως βρέθηκε εδώ

Ο ουρανός στο κεφάλι μου πέφτει
Για το χρυσόψαρό μου πέρα βρέχει
Κι αν μια φορά όταν κοιτάζω στον καθρέφτη
Βλέπω ένα μικρό χρυσόψαρο

Βγαίνω στο δρόμο στο μετρό
Χιλιάδες πρόσωπα μετρώ
Σε καταστολή σε αφασία
Κανείς δε δίνει σε κανέναν σημασία

Πιάνω έναν φίλο τον ρωτάω τι φάση
Μοιάζει κι εκείνος να με έχει ξεχάσει
Και με κοιτάζει πίσω με θυμό
Τι ψάχνεις κι εσύ αϊ χάσου από 'δω

Ο ουρανός στα κεφάλια μας πέφτει
Για τα χρυσόψαρά μου πέρα βρέχει
Φοβάμαι να κοιτάξω στον καθρέφτη
Μήπως δω ένα χρυσόψαρο

Ένα μικρό χρυσόψαρο
Στη γυάλα στο καθιστικό
Τώρα που όλα στραβά μου πάνε
Μου μαθαίνει πως να μην θυμάμαι

Μοιραζόμαστε μια καβουροπάτη
Το χρυσόψαρο μου κλείνει το μάτι
Ίσως να γίνομαι και 'γώ
Ένα μικρό κουτό χρυσόψαρο

Εγώ του παίζω τα ίδια τραγούδια
Αυτό τα ακούει όλα σα καινούρια
Ώσπου κοιμόμαστε μαζί σαν αγγελούδια
Είμαι ένα μικρό χρυσόψαρο

Έχω γίνει ένα χρυσόψαρο