Папяроска

неба – колеру цёплага воску
цяжкую вільгаць цягне патроху
анархісту дай папіроску
выпраўляючыся ў дарогу

вось цягнікамі расклады вабяць
вось алькаголікаў дружныя пыскі
як зімаваць яму стромна мабыць
без каханьня і без прапіскі

можа і ён патроху прывыкне
не кульгацьме й ног не парэжа
пара зацяжак – і цалкам зьнікне
ў нетрах правабярэжжа

і прарастуць красамоўства кветкі
поштай і ў друку – добрыя людцы!
бо ўжо такія апошнія сьведкі
недаробленых рэвалюцый

неба набракне нібы рашчына
будзеш каціць нібы ў вырай нечы
й на кожным пэроне сваёй айчыны
адбівацца ад паражнечы



Credits
Writer(s): с. михалок
Lyrics powered by www.musixmatch.com

Link