İki Can Fidan

Fidan kadın sabahları tan atanda kalkardı
Fidan kadın sabahları tan atanda kalkardı
Kuru azık çıkın eder, sol koluna bağlardı
Kuru azık çıkın eder, sol koluna bağlardı

Kocasını uyandırır urbasına dolandırır
Kocasını uyandırır urbasına dolandırır
Kasasına kamyonetin ilk önce o atlardı
Yollar aşıp, sular geçer, bir çiftliğe varırdı

Karnında bebesiyle iki can
Çırpındı, çırpındı kayboldu fidan
Sağ çıktı ya Halil azgın sulardan
Fidansız, bebesiz, şu dünya zindan
Yan Halil'im yan, sen kaderine yan

Yağmura niye yağdın denir mi? Haşa
Sorulur mu dereye niye taştığı
Kamyonun suya niye uçtuğu
Böyledir hayat

Mevsimler gelir, mevsimler geçer ellerimizden
Hem ayazda, hem sarı sıcaklarda dökülür terimiz
Bir mevsimliktir umudumuz
İlkbahar, yaz bükülür belimiz

İş gelir, iş gider
Mevsim gelir, mevsim gider
Sonbahar, kış doğrulmaz belimiz
Eteklerimiz görmez üç kuruş

Mecbur hayattır bizimki
Yan Halil'im yan, sen kaderine yan
Hele kalk yerinden, hele bir uyan
Niye susmuyor yüreğin Halil

Çırpı deresi Fidan'ı gömdü, iki can
Yüreğin niye gömmüyor acıyı
Sessiz isyanın göğüs kafesini parçalayacak, niye
Mecbur hayat öyle mi, kader öyle mi

Ne kaderi Halil, ne kaderi
Ne yağmur, ne sel, ne boran
Ne hastalık, ne karnında taşıdığı can
Yokluk beter zulümdür, açlık ölümdür

Mecbur çalışacak Halil, mecburdu Fidan
Yüreğin soruyor Halil, yüreğin soruyor
Kimdir bizi bu hayata mecbur eden
Kimdir Halil kim

Ceylan pınarda damlar, güneşe uzanırlar
Ceylan pınarda damlar, güneşe uzanırlar
Bebeleri sütsüz etsiz doymadan boylanırlar
Bebeleri sütsüz etsiz doymadan boylanırlar

Çırpı deresi de coşar kara bulut altında
Çırpı deresi de coşar kara bulut altında
Kamyon işe insan taşır, on üç on beş yaşında
İnsan istif edilmiş o kamyon uçtu nehire

Halil'im çare aradı, boşa döndü yakardı
Halil'im çare aradı, boşa döndü yakardı
Fidan'ım çırpındı suda vermeden iki canı
Fidan'ım çırpındı suda vermeden iki canı