Nagofti Bar Nemigardam (Sarzanesh)

گل سرخ از غم دوریت خودش رو کشت و پرپر کرد
تو ناز پرورده ای عشقم به آغوش خودم برگرد
حقیقت اینه که نیستی باید به گریه عادت کرد
باید از دور تو رو دید و باید مرزو رعایت کرد

تو قلب من مصیبت بود امان از لحظه ی رفتن
چه سوگوار بود دل خونه که گل ها گریه می کردن
نباشه سرزنش اما همیشه باورت کردم
چرا وقتی که میرفتی، نگفتی بر نمی گردم
نگفتی بر نمی گردم

یه ذره دلخوشی داشتم که شاید مال من باشی
شاید روزی که دلتنگ و شاید وقتی که تنهاشی
یه ذره دلخوشی داشتم که شاید قصه برگرده
شاید دنیا بشه روزی، به کام اون که دلسرده

تو قلب من مصیبت بود امان از لحظه ی رفتن
چه سوگوار بود دل خونه که گل ها گریه می کردن
نباشه سرزنش اما همیشه باورت کردم
چرا وقتی که میرفتی، نگفتی بر نمی گردم
نگفتی بر نمی گردم

هدف تویی همه حرفام یه تیر سوی تاریکی
بازم چشمامو می بندم به رویاهام چه نزدیکی
بازم بهونه گیری کن بگو عشقم یه زندونه
بیا از نو منو بشکن، شکستن من آسونه
شکستن من آسونه

تو قلب من مصیبت بود امان از لحظه ی رفتن
چه سوگوار بود دل خونه که گل ها گریه می کردن
نباشه سرزنش اما همیشه باورت کردم
چرا وقتی که میرفتی، نگفتی بر نمی گردم
نگفتی بر نمی گردم

نگفتی بر نمی گردم
نگفتی بر نمی گردم
نگفتی بر نمی گردم
نگفتی بر نمی گردم



Credits
Writer(s): Mansour Jafari
Lyrics powered by www.musixmatch.com

Link