Τσιγάρα Βαριά
Δε νιώθω μόνος, μα για κάθε μεθύσι μου παίζει λόγος
Στο τελευταίο πόλεμο μας θα πέσω πρώτος
Προφανώς και το πόλεμος είναι μεταφορά
Μα για να γράψω άλλη εξυπνάδα δε μου μένει χώρος
Γαμα το σας με νόημα πάρτο στο πιάτο
Σ'αγαπώ καρίολα οχι δεν μπορώ να το αλλάξω
Ακουσες; πάρτο. Εδώ σου 'δωσα το ραπ μου στο πιάτο ακόμη
Λες να με νοιάζει το κεφάλι μου, Σαλώμη
Μαέστρο παίξε ακόμη μια φορά για τον μεθυσμένο
Δεν έχω να χάσω τίποτα από κάτι κερδισμένο
Και πως πάει το ρητο
Ότι δεν σε σκοτώνει
Δεν το αγάπησες πολύ για να το κάνεις δυνατό
Είμαι σερί με χόρτο κι ουίσκι
Ο κόκορας μου παίρνει πάλι τ'αυτιά και τη μύτη
Κι ας με συνθλίβει έχω εθιστεί στο να μου λείπεις
Για αυτό και δε με νοιάζει να σε πείσω πίσω να γυρίσεις
(Άκου ε)
Μου 'πάνε γράφω για εσένα που και που
Χωρίς να με ενδιαφέρει το θέμα του τραγουδιού
Μα λάθος κανουνε καρδιά ακούμε σε κάθε μου στίχο
Μέσα σε κρυβω λίγο λίγο να μη σε πάρουνε
Και δε με νιώθει κανείς τους
Νομίζουν ότι γράφω εγώ για να γουστάρει τ'αυτι τους
Μα είναι μαγεία η μούσα είναι σεμνά ντυμένη
Γιατί θέλει πάντα να χρησιμοποιώ τη φαντασία
Δώσ' μου ποτά
Δώσ' μου τσιγάρα βαριά
Ώσπου να μην την σκέφτομαι πια
Τασάκια γεμάτα όνειρα αδειάζω
Και στρίβω ξανά και ξανά
Δώσ' μου ποτά, τσιγάρα βαριά
Για να μην την σκέφτομαι πια
Τασάκια γεμάτα με όνειρα αδειάζω
Και στρίβω ξανά και ξανά
Ποτά, τσιγάρα βαριά
Για να μην την σκέφτομαι πια
Τασάκια γεμάτα όνειρα αδειάζω
Και στρίβω ξανά και ξανά
Τον θάνατο μου σκηνοθετησα
Γλύτωσα
Απ' τις υποσχέσεις που αθέτησα
Μέθυσα
Με λίγο απ'το παλιό της άρωμα
Λυγισά
Και την ψυχή μου στην μάγισσα χάρισα
Ξέρεις πόσο πονάω να γεμίζεις τα κενά
Τα βράδια με μάτια θολά και γεμάτα ποτήρια
Τσιγάρα βαριά που δεν άναψα
Μα τα αφήνω να με σκοτώσουν παθητικά
Ειναι η τέλεια παρομοίωση γιατί παθητικά
Σε κοίταζα να φεύγεις θλιμμένα κι ανύποπτα
Δεν σε κυνήγησα και με κατηγορώ
Γιατί το χειρότερο που μας έκανα ήταν "τιποτα"
Και το κομμάτι αυτό δεν είναι ερωτικό
Γιατί το μεταξύ μας έρωτα ντρέπομαι να το πω
Είναι μια σχέση εξαρτήσεις αστάθειας κι απάθειας
Κυκλοθυμικής εμπάθειας γιατί μισώ
Το ποσό δεν σε μισώ και πόσο νιώθω μισός
Όταν σκαω τη σιωπή μου και δεν είναι χρυσός
Μα χαλκός επιχρυσωμενος που δεν έχει αξία
Κι όμως πάλι επιμένω σιωπηλός να παραμένω
Δυστυχώς υπομενω τα πάντα και βγαίνω πάλι μαλακας
Όταν σπαω και ξεσπάσω στα γιγάντια μου
Ξημερώματα με αγγέλους να με βρίσκουν την αυγή
Να σβήνω στις εξώπορτας τα σκαλοπάτια μου
Υπομενω τα πάντα και βγαίνω
Πάλι μαλακας
Όταν σπαω και ξεσπάσω στα γιγάντια μου
Μη φέρνεις άσπρο φέρε μου το κόκκινο κρασί
Αυτό που είναι ασορτί με τα μάτια μου
Δώσ' μου ποτά
Δώσ' μου τσιγάρα βαριά
Ώσπου να μην την σκέφτομαι πια
Τασάκια γεμάτα με όνειρα αδειάζω
Και στρίβω ξανά και ξανά
Δώσ' μου ποτά
Δώσ' μου τσιγάρα βαριά
Για να μην την σκέφτομαι πια
Τασάκια γεμάτα με όνειρα αδειάζω
Και στρίβω ξανά και ξανά
Ποτά, τσιγάρα βαριά
Για να μην την σκέφτομαι πια
Τασάκια γεμάτα με όνειρα αδειάζω
Και στρίβω ξανά και ξανά
Τον θάνατο μου σκηνοθετησα
Γλύτωσα
Απ' τις υποσχέσεις που αθέτησα
Μέθυσα
Με λίγο απ'το παλιό της άρωμα
Λυγισά
Και την ψυχή μου στην μάγισσα χάρισα
Δώσ' μου ποτά, τσιγάρα βαριά
Για να μην την σκέφτομαι πια
Τασάκια γεμάτα με όνειρα αδειάζω
Και στρίβω ξανά και ξανά
Ποτά, τσιγάρα βαριά
Για να μην την σκέφτομαι πια
Τασάκια γεμάτα με όνειρα αδειάζω
Και στρίβω ξανά και ξανά
Στο τελευταίο πόλεμο μας θα πέσω πρώτος
Προφανώς και το πόλεμος είναι μεταφορά
Μα για να γράψω άλλη εξυπνάδα δε μου μένει χώρος
Γαμα το σας με νόημα πάρτο στο πιάτο
Σ'αγαπώ καρίολα οχι δεν μπορώ να το αλλάξω
Ακουσες; πάρτο. Εδώ σου 'δωσα το ραπ μου στο πιάτο ακόμη
Λες να με νοιάζει το κεφάλι μου, Σαλώμη
Μαέστρο παίξε ακόμη μια φορά για τον μεθυσμένο
Δεν έχω να χάσω τίποτα από κάτι κερδισμένο
Και πως πάει το ρητο
Ότι δεν σε σκοτώνει
Δεν το αγάπησες πολύ για να το κάνεις δυνατό
Είμαι σερί με χόρτο κι ουίσκι
Ο κόκορας μου παίρνει πάλι τ'αυτιά και τη μύτη
Κι ας με συνθλίβει έχω εθιστεί στο να μου λείπεις
Για αυτό και δε με νοιάζει να σε πείσω πίσω να γυρίσεις
(Άκου ε)
Μου 'πάνε γράφω για εσένα που και που
Χωρίς να με ενδιαφέρει το θέμα του τραγουδιού
Μα λάθος κανουνε καρδιά ακούμε σε κάθε μου στίχο
Μέσα σε κρυβω λίγο λίγο να μη σε πάρουνε
Και δε με νιώθει κανείς τους
Νομίζουν ότι γράφω εγώ για να γουστάρει τ'αυτι τους
Μα είναι μαγεία η μούσα είναι σεμνά ντυμένη
Γιατί θέλει πάντα να χρησιμοποιώ τη φαντασία
Δώσ' μου ποτά
Δώσ' μου τσιγάρα βαριά
Ώσπου να μην την σκέφτομαι πια
Τασάκια γεμάτα όνειρα αδειάζω
Και στρίβω ξανά και ξανά
Δώσ' μου ποτά, τσιγάρα βαριά
Για να μην την σκέφτομαι πια
Τασάκια γεμάτα με όνειρα αδειάζω
Και στρίβω ξανά και ξανά
Ποτά, τσιγάρα βαριά
Για να μην την σκέφτομαι πια
Τασάκια γεμάτα όνειρα αδειάζω
Και στρίβω ξανά και ξανά
Τον θάνατο μου σκηνοθετησα
Γλύτωσα
Απ' τις υποσχέσεις που αθέτησα
Μέθυσα
Με λίγο απ'το παλιό της άρωμα
Λυγισά
Και την ψυχή μου στην μάγισσα χάρισα
Ξέρεις πόσο πονάω να γεμίζεις τα κενά
Τα βράδια με μάτια θολά και γεμάτα ποτήρια
Τσιγάρα βαριά που δεν άναψα
Μα τα αφήνω να με σκοτώσουν παθητικά
Ειναι η τέλεια παρομοίωση γιατί παθητικά
Σε κοίταζα να φεύγεις θλιμμένα κι ανύποπτα
Δεν σε κυνήγησα και με κατηγορώ
Γιατί το χειρότερο που μας έκανα ήταν "τιποτα"
Και το κομμάτι αυτό δεν είναι ερωτικό
Γιατί το μεταξύ μας έρωτα ντρέπομαι να το πω
Είναι μια σχέση εξαρτήσεις αστάθειας κι απάθειας
Κυκλοθυμικής εμπάθειας γιατί μισώ
Το ποσό δεν σε μισώ και πόσο νιώθω μισός
Όταν σκαω τη σιωπή μου και δεν είναι χρυσός
Μα χαλκός επιχρυσωμενος που δεν έχει αξία
Κι όμως πάλι επιμένω σιωπηλός να παραμένω
Δυστυχώς υπομενω τα πάντα και βγαίνω πάλι μαλακας
Όταν σπαω και ξεσπάσω στα γιγάντια μου
Ξημερώματα με αγγέλους να με βρίσκουν την αυγή
Να σβήνω στις εξώπορτας τα σκαλοπάτια μου
Υπομενω τα πάντα και βγαίνω
Πάλι μαλακας
Όταν σπαω και ξεσπάσω στα γιγάντια μου
Μη φέρνεις άσπρο φέρε μου το κόκκινο κρασί
Αυτό που είναι ασορτί με τα μάτια μου
Δώσ' μου ποτά
Δώσ' μου τσιγάρα βαριά
Ώσπου να μην την σκέφτομαι πια
Τασάκια γεμάτα με όνειρα αδειάζω
Και στρίβω ξανά και ξανά
Δώσ' μου ποτά
Δώσ' μου τσιγάρα βαριά
Για να μην την σκέφτομαι πια
Τασάκια γεμάτα με όνειρα αδειάζω
Και στρίβω ξανά και ξανά
Ποτά, τσιγάρα βαριά
Για να μην την σκέφτομαι πια
Τασάκια γεμάτα με όνειρα αδειάζω
Και στρίβω ξανά και ξανά
Τον θάνατο μου σκηνοθετησα
Γλύτωσα
Απ' τις υποσχέσεις που αθέτησα
Μέθυσα
Με λίγο απ'το παλιό της άρωμα
Λυγισά
Και την ψυχή μου στην μάγισσα χάρισα
Δώσ' μου ποτά, τσιγάρα βαριά
Για να μην την σκέφτομαι πια
Τασάκια γεμάτα με όνειρα αδειάζω
Και στρίβω ξανά και ξανά
Ποτά, τσιγάρα βαριά
Για να μην την σκέφτομαι πια
Τασάκια γεμάτα με όνειρα αδειάζω
Και στρίβω ξανά και ξανά
Credits
Writer(s): Solidakis Emmanouil, Panagiotou Alexandros
Lyrics powered by www.musixmatch.com
Link
© 2024 All rights reserved. Rockol.com S.r.l. Website image policy
Rockol
- Rockol only uses images and photos made available for promotional purposes (“for press use”) by record companies, artist managements and p.r. agencies.
- Said images are used to exert a right to report and a finality of the criticism, in a degraded mode compliant to copyright laws, and exclusively inclosed in our own informative content.
- Only non-exclusive images addressed to newspaper use and, in general, copyright-free are accepted.
- Live photos are published when licensed by photographers whose copyright is quoted.
- Rockol is available to pay the right holder a fair fee should a published image’s author be unknown at the time of publishing.
Feedback
Please immediately report the presence of images possibly not compliant with the above cases so as to quickly verify an improper use: where confirmed, we would immediately proceed to their removal.