Zondag in Artis

Gister'avond bracht ik m'n zoontje naar bed
En toen zei 'ie: "Ik heb met m'n vriendje gewed
Dat ik morgenvroeg op school 'm vertel wat verliefd-zijn is"
Ik zei: Luister, m'n jongen, je vader en ik
Die zagen elkaar, men noemt dat een blik
En toen wisten wij: vanaf dat moment stond de wereld stil
Hij zei: "He, hallo, waar ken ik jou van"
Dat was onzin natuurlijk, maar zo is een man
Er moet iemand zijn die 't eerste iets zegt
En dat was je papa, ja m'n zoon, zo zag ik voor 't eerst je pa"

refr.:
Ik heb later nog veel aan dat moment t'rug gedacht
De afspraak, toen ik 's avonds door 'm thuis werd gebracht
Was de hoofdingang van Artis, en hij zei tegen mij:
"He, de apies van Artis, de beertjes van Artis zien straks hoe ik van
je hou
Tot zondag in Artis, dat lijkt me zo leuk met jou
Tot zondag in Artis, dat lijkt me zo leuk met jou"

Nou, daarna kwam 'ie vaker, zo werd ik verliefd
En vlak voor we trouwden zei hij: "Asjeblieft"
En gaf me die gouden ring die ik draag
Van toenaf tot vandaag
En een tijdje daarna, toen kwam jij in de flat
En nu lig je hier, in je kamer, in bed
En daar zijn we blij mee, nu weet je precies
Wat verliefd-zijn is

refr.

Tekst en muziek: B.Whitehead/Gerrit den Braber