Dromos

Έγιναν οι μέρες σου μικρές
Τα ίδια όλα σήμερα και χθες
Τους ίδιους δρόμους πάντα περπατάς
Στους ίδιους δρόμους πάντα σταματάς

Και όλα όσα περίμενες να ρθουν
Σαν φύλλα στον αέρα θα χαθούν
Κοιμάσαι κουρασμένος μια στιγμή
Ξυπνάς και έχει περάσει μια ζωή

Αυτός ο δρόμος κι ο χρόνος τελειώνουν μαζί
Γεννιέσαι μόνος κι ο πόνος δεν λέει να χαθεί

Πέρασε η ώρα κι είναι αργά
Η πόλη έχει αδειάσει τώρα πια
Οι ρόδες στα φανάρια σταματούν
Οι άγνωστοι τους αγνώστους κοιτούν

Κι ό,τι μένει πάντα στο μυαλό
Είναι κάτι βράδια σαν κι αυτό
Της άνοιξης τα βράδια τα πικρά
Που βλέπεις την ζωή σαν σινεμά

Αυτός ο δρόμος κι ο χρόνος τελειώνουν μαζί
Πεθαίνεις μόνος κι ο πόνος δεν λέει να χαθεί

Έγιναν οι μέρες σου μικρές
Και θέλεις να γιατρέψεις τις πληγές
Ξανά από την αρχή να γεννηθείς
Σαν ήσυχος θεός να αναστηθείς

Αυτός ο δρόμος κι ο χρόνος τελειώνουν μαζί
Γεννιέσαι μόνος κι ο πόνος δεν λέει να χαθεί

Αυτός ο δρόμος κι ο χρόνος τελειώνουν μαζί
Πεθαίνεις μόνος κι ο πόνος δεν λέει να χαθεί

Και μένει μόνο ο δρόμος



Credits
Writer(s): Petros Paraskevas
Lyrics powered by www.musixmatch.com

Link