Ftohopedo

Τη δύναμή σου πουλάς σ' ένα γιαπί
Φορτώνοντας τσιμέντο και λάσπη το κορμί
Κλειδώνεις σπίτι με πόνο την καρδιά
Και κατεβάζεις τα ρολλά
Και στα όνειρα σιωπή
Ζητάς ελευθερία
Αέρα, Αλβανία

Ο πόθος σου με γκόμενας μορφή
Αυτό που για άλλους είναι καθημερινή ζωή
Μα είν' η τσέπη άδεια κι η κούραση σφυρί
Θεέ μου θα το 'θελες, θα το 'θελες κι εσύ
Λιγάκι να γλεντήσεις, σαν άνθρωπος να ζήσεις

Συνήθισες να περπατάς σκυφτά
Κι ο ινστρούχτορας σου φέρεται γλυκά
Δύναμη κόμμα, αγώνας και φωτιά
Κι ο κουλτουριάρης στα μπάρ να σ' αγαπά
Όταν το βράδυ η μοναξιά
Τα σώβρακά σου πιτσιλά

Σε μια σκοπιά στο Ελληνικό στρατό
Σκλάβος ανώνυμος του δεκανέα και εδώ
Κοιτάς με δέος ένα τυχαίο φρικιό
Να φεύγει τρέχοντας απ' τον τρελογιατρό
Κουνώντας το χαρτάκι το I5 το μικράκι

Σε φάμπρικα πιάνεις δουλειά
Μα κάποια ανύποπτη και σκοτεινή βραδιά
Αναρχικοί βάζουν φωτιά
Τ' αφεντικό σου πανικός χωρίς λεφτά
Ένα θηρίο σε καλεί, νιώθεις μιαν άγρια ηδονή

Άνεργος τώρα ζητάς καινούργια αρχή
Με sleeping bag στον ώμο φίλος από παιδί
Κουτσά στραβά σου λέει, τη βγάζω καθαρή
Μα είναι δικιά μου δικιά μου η ζωή
Κι εσύ να περιμένεις
Με γνώση ότι πεθαίνεις

Εφημερίδα φωτογραφία μικρή
Μιλάει για σένα για κάποιον πωλητή
Ήτανε βράδυ, ήτανε κι η βροχή
Τ' αφεντικό παρθένα, στο πρώτο της φιλί
"Με λήστεψε" τους λέει "το πιο καλό παιδί"

Ο αλέκτορ λάλησε την τρίτη του φορά
Το κόμμα τώρα σε διαγράφει βιαστικά
Οι σύντροφοί σου; "Μα ήταν φύση αναρχικιά"
"Αυτά, απ' τ' άλλα, εκείνα συμβαίνουνε κι αυτά"
Μνήμες, καπνός, αμφιβολία καμμιά
Μονάχ' ακόμα μία, μα τι άλλο από μία μελανιά
Σε μιας εφημερίδας τη γωνιά