ซ้ำซ้ำ

รู้ แต่ไม่เข้าใจ ว่าทำไมรักเธอทั้ง ทั้ง ที่เจ็บ
รู้ เธอทำเสียใจ แต่ทำไมหัวใจจึงยอมให้เธอทำร้าย

อาจเป็นเพราะรักที่มีให้เธอมากไป
ก็เลยไม่คิดฟังคำที่ใครบอก ว่าฉันโง่งม
จนวันที่น้ำตาท่วมดึงใจฉันจม
ก็เกือบสำลักแทบขาดใจ
ลืมตาจึงรู้ โง่แค่ไหน

แพ้ให้เธอ ซ้ำซ้ำ
ก็ใจไม่จำถูกทำร้าย
สุดท้ายต้องยอมเป็นคนที่โดนเหยียบ
แผลในใจ ซ้ำซ้ำ
กรีดแทงด้วยคำว่าจบกัน
สุดท้ายก็เป็นแค่ฉันที่ต้องเจ็บ

แม้วันนี้เข้าใจ แต่สุดท้ายหัวใจไม่จำว่าเจ็บ
แม้อยากลืมเท่าไหร่
แต่สุดท้ายหัวใจยิ่งลืมภาพเธอยิ่งชัด

อาจเป็นเพราะรักที่มีให้เธอมากไป
ก็เลยไม่คิดฟังคำที่ใครบอก ว่าฉันโง่งม
จนวันที่น้ำตาท่วมดึงใจฉันจม
ก็เกือบสำลักแทบขาดใจ
ลืมตาจึงรู้ โง่แค่ไหน

แพ้ให้เธอ ซ้ำซ้ำ
ก็ใจไม่จำถูกทำร้าย
สุดท้ายต้องยอมเป็นคนที่โดนเหยียบ
แผลในใจ ซ้ำซ้ำ
กรีดแทงด้วยคำว่าจบกัน
สุดท้ายก็เป็นแค่ฉันที่ต้องเจ็บ
สุดท้ายก็เป็นแค่ฉันที่ต้องเจ็บ

All this time, I've been stuck in this shit.
Man, I know there's a way out,
But somehow, I keep going back in.
I don't even know anymore if i wanna leave.
Even though you hurt me again, and again.
Seems like I haven't learnt anything,
Or maybe I'm in love with the pain.

กี่ครั้งกี่คราวที่เธอทำ แม้ใจมันเจ็บแต่ไม่จำ
มันเหมือนเศษแก้วที่แตกในมือแต่ยังกำ
ก็เคยคิดอยากจะพอที สุดท้ายก็กลับมาคืนดี
Even Though She Cheated On Me
กี่ครั้งกี่คราวที่บอกลา เธอร้องไห้บีบคั้นน้ำตา
มันก้าวไม่ไปรู้สึกหัวใจมันเริ่มชา
ลึกลึกแล้วหวังให้เปลี่ยนไป แต่คงหมดหวังให้เปลี่ยนใจ
ฉันคงไม่อาจจะรักใครได้

แพ้ให้เธอ ซ้ำซ้ำ
ก็ใจไม่จำถูกทำร้าย
สุดท้ายต้องยอมเป็นคนที่โดนเหยียบ
แผลในใจ ซ้ำซ้ำ
กรีดแทงด้วยคำว่าจบกัน
สุดท้ายก็เป็นแค่ฉันที่ต้องเจ็บ
สุดท้ายก็เป็นแค่ฉันที่ต้องเจ็บ