Weg Met Al Die Weemoed

Stil verdriet ga pleite
Ga haar vertellen, ik ben omgedraaid als een blad
Bidt haar t'rug te keren
Weer te proberen
Ik ben het lijden meer dan zat

Weg met al die weemoed
Sinds zij niet meedoet is het met mijn rust gedaan
Met alle gratie
Puur frustratie, melancholie
Die niet weg wil gaan, die maar niet weg wil gaan

Maar komt zij terug, komt zij terug
Dat zou pas mooi zijn, totaal te gek dus
Alle vis in zee is toch nog minder in getal
Dan kussen die ik geven zal
Vol op de bek dus

T'rug weer in mijn armen
Zo veel knuffels, minstens honderdduizend knuffels
Van een hevigheid, een stevigheid, een lievigheid
Met knuffels en met kussen en met liefde, schone lei

Een einde aan jouw eigen gang en aan dat leven zonder mij

Ik wil het echt niet meer die eigen gang van jou ver weg van mij
Laten we stoppen met jouw eigen gang van leven zonder mij



Credits
Writer(s): Antonio Carlos Jobim, Vinicius De Moraes
Lyrics powered by www.musixmatch.com

Link