Próba luster

Taka to metafora, że lasem jest życie
Przed lasem stoi lustro takie to lustro, w nim odbicie
Tam swoją twarz poznasz, tam Twoja twarz młoda
Kiedy wchodzisz do lasu, zaczyna się droga bez luster
Gdzie niejeden uśnie, uschnie
Gdy jego płomień wiatr zdmuchnie
Idą tu, idą czasami, idą tutaj sami
Czasami w pary dobierani, czasami sami chcą być sami
Sami na siebie skazani idą przez las
Ciesz się, jeżeli kogoś obok masz
Ona i on, o-ona, ona daje moc mu
On daje jej i tak dzień za dniem
I tak dzień za dniem witać mogą razem
Hmm Ona jest jego drogowskazem
On jej drogowskazem też i do wyciskania łez
Kiedy to niespokojny sen nocą jej zabiera tlen

Pójdziemy razem przez las (przez las)
Bez luster, by oszukać czas (o, czas)
Na końcu, gdy nie poznam siebie (nie, nie)
Ważne, że będę miał ciebie (ciebie miał)
Pójdziemy razem przez las (przez las)
Bez luster, by oszukać czas (o, czas)
Na końcu, gdy nie poznam siebie (nie, nie)
Ważne, że będę miał ciebie (ciebie miał)

Taka to metafora, kiedy oboje razem
Idą ci-ci-ciemnym lasem ci-ci-ci-ciężko czasem
Ciągną za sobą wspomnienia
Jedynie luster nie ma, ciągle czują, że się zmienia coś
Zmienia ktoś, zmienia los, zmienia pościg
Słaby głos, nie ma sił, ciężkie kości
I spojrzenia wymieniają wzajemnie
Ona wie to, wie to on i każdy z nich wie, że więdnie i
I drzwi szukaj o są tutaj, idą, choć nogi już nie chcą ich słuchać
Kiedy dobiegnie końca droga, która przebiega przez las
Kiedy zobaczysz w lustrze odbicie, którego nie znasz
Taka to metafora, gdzie życie jest lasem
Lustro - czasem, ty - obrazem
W nim obrazem, który czas rozmaże
Na pewno, ale tylko na zewnątrz

Pójdziemy razem przez las (przez las)
Bez luster, by oszukać czas (o, czas)
Na końcu, gdy nie poznam siebie (nie, nie)
Ważne, że będę miał ciebie (ciebie miał)
Pójdziemy razem przez las (przez las)
Bez luster, by oszukać czas (o, czas)
Na końcu, gdy nie poznam siebie (nie, nie)
Ważne, że będę miał ciebie (ciebie miał)