Oprechte Leugens
'T was een oprechte leugen, en ik deed of ik ze geloofde
Da ik vertrok in goei humeur, was het te danken aan haar toveren
Ik gaf haar ene van vijftig en een kus op de hand
Haar stiel is zwaar genoeg, dat mag wel op de leeftijd
Ik loop de straat in, relaxed, onbezwaard
En voel me vijf glorieuze minuten iets minder eenzaam
Ik geniet, want ik weet dat kilte mij opwacht verderop
Ze staan klaar met de mantel van zwarte zorgen
Ik doe de knopen dicht en vraag mij af
Want kwam er nu weer eerst: de problemen of de drank?
Maar, mijn verstand leert al te veel over haar
Zij wist beter en vertrok net op tijd
En goed voor haar, maar fataal voor mij
Voor dat ik wist dat ik iets verloren had, was ik alles kwijt
M'n jongste, zo'n schoon kind, niet gezien sinds veel te lang
Ik geloof niet dat ik nog een plek heb in haar schilderij
Ik vraag mij af: heeft het nog zin?
Waarom doet een mens nog voort?
En besta je eigenlijk wel nog als
Niemand meer in jou gelooft?
Blijft nog efkes bij mij
Want ik zie u toch zo geire
Vergeet u zorgen en u verdriet
Hier bij mij bestaan ze niet
Hier bij mij bestaan ze niet
Blijft nog efkes bij mij
Want ik zie u toch zo geire
Vergeet u zorgen en u verdriet
Hier bij mij bestaan ze niet
Hier bij mij bestaan ze niet
'T was een oprechte leugen en ik deed alsof ik ze geloofde
Waarom doorprikken als de illusie zo goed doet
Ik kijk nog eens om en groet die kostbare tederheid
Dankbaar zijn is makkelijker in moeilijker tijd
Doe nog een laatste tour door mijn stad
Ik zie ne clochard, een gevecht, ik zie'n vreugde, eenzaamheid
En denk ik terug aan hoe het vroeger was
Hoe kan het da alles verandert en toch hetzelfde blijft
Outcast, zo geboren, zo zal ik eindigen
Ik staan aan de zelfkant
Ik staan tussen de mijne, da vind ik niet erg
Trok het nooit in twijfel
De stad is van mij, zo als ik van de stad ben
Passeer een kroeg of twee, nog verder langs de kaaien
Misschien lijk ik toch meer dan ik wil op m'n vader
En ben ik dan zelf geworden wat ik ooit zo haatte?
Het leven heeft soms rare humor, maar het lachen vergaat me
Ik koop een ticket aller sans retour
Het schip klaar om uit te varen
Ik kijk om en zie ze voor m'n geesten
Met diezelfde woorden
Een ander uitzwaaien
Blijft nog efkes bij mij
Want ik zie u toch zo geire
Vergeet u zorgen en u verdriet
Hier bij mij bestaan ze niet
Hier bij mij bestaan ze niet
Blijft nog efkes bij mij
Want ik zie u toch zo geire
Vergeet u zorgen en u verdriet
Hier bij mij bestaan ze niet
Hier bij mij bestaan ze niet
Da ik vertrok in goei humeur, was het te danken aan haar toveren
Ik gaf haar ene van vijftig en een kus op de hand
Haar stiel is zwaar genoeg, dat mag wel op de leeftijd
Ik loop de straat in, relaxed, onbezwaard
En voel me vijf glorieuze minuten iets minder eenzaam
Ik geniet, want ik weet dat kilte mij opwacht verderop
Ze staan klaar met de mantel van zwarte zorgen
Ik doe de knopen dicht en vraag mij af
Want kwam er nu weer eerst: de problemen of de drank?
Maar, mijn verstand leert al te veel over haar
Zij wist beter en vertrok net op tijd
En goed voor haar, maar fataal voor mij
Voor dat ik wist dat ik iets verloren had, was ik alles kwijt
M'n jongste, zo'n schoon kind, niet gezien sinds veel te lang
Ik geloof niet dat ik nog een plek heb in haar schilderij
Ik vraag mij af: heeft het nog zin?
Waarom doet een mens nog voort?
En besta je eigenlijk wel nog als
Niemand meer in jou gelooft?
Blijft nog efkes bij mij
Want ik zie u toch zo geire
Vergeet u zorgen en u verdriet
Hier bij mij bestaan ze niet
Hier bij mij bestaan ze niet
Blijft nog efkes bij mij
Want ik zie u toch zo geire
Vergeet u zorgen en u verdriet
Hier bij mij bestaan ze niet
Hier bij mij bestaan ze niet
'T was een oprechte leugen en ik deed alsof ik ze geloofde
Waarom doorprikken als de illusie zo goed doet
Ik kijk nog eens om en groet die kostbare tederheid
Dankbaar zijn is makkelijker in moeilijker tijd
Doe nog een laatste tour door mijn stad
Ik zie ne clochard, een gevecht, ik zie'n vreugde, eenzaamheid
En denk ik terug aan hoe het vroeger was
Hoe kan het da alles verandert en toch hetzelfde blijft
Outcast, zo geboren, zo zal ik eindigen
Ik staan aan de zelfkant
Ik staan tussen de mijne, da vind ik niet erg
Trok het nooit in twijfel
De stad is van mij, zo als ik van de stad ben
Passeer een kroeg of twee, nog verder langs de kaaien
Misschien lijk ik toch meer dan ik wil op m'n vader
En ben ik dan zelf geworden wat ik ooit zo haatte?
Het leven heeft soms rare humor, maar het lachen vergaat me
Ik koop een ticket aller sans retour
Het schip klaar om uit te varen
Ik kijk om en zie ze voor m'n geesten
Met diezelfde woorden
Een ander uitzwaaien
Blijft nog efkes bij mij
Want ik zie u toch zo geire
Vergeet u zorgen en u verdriet
Hier bij mij bestaan ze niet
Hier bij mij bestaan ze niet
Blijft nog efkes bij mij
Want ik zie u toch zo geire
Vergeet u zorgen en u verdriet
Hier bij mij bestaan ze niet
Hier bij mij bestaan ze niet
Credits
Writer(s): Youssef Chellak, Johannes Paul H. Faes, Yello Florian Joris Staelens, Alain Frans August Croisy
Lyrics powered by www.musixmatch.com
Link
© 2024 All rights reserved. Rockol.com S.r.l. Website image policy
Rockol
- Rockol only uses images and photos made available for promotional purposes (“for press use”) by record companies, artist managements and p.r. agencies.
- Said images are used to exert a right to report and a finality of the criticism, in a degraded mode compliant to copyright laws, and exclusively inclosed in our own informative content.
- Only non-exclusive images addressed to newspaper use and, in general, copyright-free are accepted.
- Live photos are published when licensed by photographers whose copyright is quoted.
- Rockol is available to pay the right holder a fair fee should a published image’s author be unknown at the time of publishing.
Feedback
Please immediately report the presence of images possibly not compliant with the above cases so as to quickly verify an improper use: where confirmed, we would immediately proceed to their removal.